Prikkelbaar!

De laatste tijd gaan de dingen niet helemaal zoals ik zou willen en dat komt voornamelijk door die vreselijke chronische vermoeidheid. Nu is die vermoeidheid op zich wel iets waar ik nu alweer een aantal jaren mee omga, maar er zijn van die momenten waarop hij net even teveel op het leven drukt.

Ik moet er wel bij zeggen dat ik sinds lange tijd geen pijn in m'n rug heb gehad na aanleiding van de pijn in m'n buik. Helaas sinds 3 weken heb ik weer veel last van m'n rug en dan bedoel ik echt m'n hele rug. Het begint zoals altijd bovenin m'n buik, want daar loopt immers ook die beschadigde zenuw. Van daaruit spreid het zich uit naar de zijkant van m'n lijf en vervolgens naar m'n rug. Eerst is het nog in het midden van m'n bovenlijf, maar daarna spreid het zich uit naar de rest van m'n rug. Dus uiteindelijk doet m'n hele rug vanaf m'n nek tot aan m'n onderrug pijn. Voornamelijk zijn het m'n spieren die helemaal gespannen raken en zijn door de pijn die in m'n buik zit.

Om terug te komen op die vermoeidheid kan ik zeggen dat die pijn daar zeker invloed op heeft. Op het moment is het gewoon een vicieuze cirkel geworden. Het begint met vermoeidheid en dan komt er meer pijn bij dan gebruikelijk is. Doordat ik meer pijn heb verbruikt m'n lijf meer energie en dat is energie waar ik toch al spaarzaam mee moet zijn. Dus die pijn zorgt voor meer vermoeidheid en doordat ik dan meer vermoeid ben, speelt de pijn weer meer op dan dat het al was. Je ziet dus dat pijn en vermoeidheid een cirkel gevormd hebben omdat de een het ander versterkt en de ander de een weer versterkt.

Door de pijn slaap ik per keer nog maar zo'n 4 tot 5 uur per nacht. Je zou zeggen dat ga je toch wat vroeger naar bed! Dat zou je inderdaad zeggen, maar helaas moet ik echt wachten tot dat ik zo moe ben dan ik bijna niet meer op m'n benen kan staan op te kunnen slapen. Ga ik eerder proberen te slapen, dan heb ik gewoon teveel last van m'n lijf waardoor het me niet lukt om te slapen. Als het kan ga ik overdag tussendoor nog wel even slapen voor een paar uurtjes. Doordat ik vroeg wakker ben, is mijn lijf rond het middaguur uitgeput waardoor ik meestal wel even een paar uur kan slapen. Zodra ik dan weer wakker word, kan ik er weer eventje tegenaan tot aan het officiële bedtijd uurtje.

Nu snap je waarschijnlijk wel dat ik door de vermoeidheid niet altijd even goed reageer op situaties of op mensen. Ik reageer sneller geïrriteerd of reageer wat uit proportionele verhoudingen. Dit is niet wat ik wil, maar op de een of andere manier gebeurd het gewoon. Het is ook niet elke keer zo, maar het is wel regelmatig. Alles bij elkaar wordt je daar niet vrolijk van, te minste ik in ieder geval niet. Ik zou het graag snel willen veranderen, maar daarvoor moet ik eerst van die enorme pijn afkomen. Tot die tijd moet ik dan maar proberen om zoveel mogelijk op te letten met hoe ik reageer. Ik weet niet of meer mensen daar zo'n last van kunnen hebben. Maar als dat wel zo is, dan zou ik dat graag eens weten en hoe anderen daarmee omgaan.