PDS en Ontlasting

Dit is misschien niet iets waar je direct over zou schrijven, maar iedereen met PDS heeft er mee te maken. Je zou zeggen lekker onderwerp, maar het is eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld.

Op het forum van de PDSB zie ik toch af en toe dat mensen zich een beetje ongerust maken over hun ontlasting en dat is eigenlijk helemaal niet nodig.

Ik heb geleerd zolang er geen bloed bij zit of je ontlasting niet zwart van kleur is, dan is er niks om je zorgen over te maken. Als dat wel het geval is, dan is het misschien verstandig om eens even naar de huisarts te gaan.

Ook hier zet ik me zelf weer voor een deel als voorbeeld neer en ik zal wat situaties proberen te schetsen waarin ontlasting een rol speelt.

Om te beginnen is bij mensen met PDS de ontlasting al niet meer zoals het hoort te zijn en mooie drollen zul je dus ook nog maar zelden in de wc pot vinden.

De ontlasting is in veel gevallen slijmerig, smeuïg en of papperig, tenminste in mijn geval dan.

Ok ik zet mezelf een beetje te kijk in dit onderwerp, maar dat maakt het herkenbaar voor mensen met PDS en ik kan op deze manier bepaalde situaties beter schetsen.

Mijn ontlasting is meestal dus slijmerig en smeuïg en je kan het een vergelijken met chocolade pudding of mousse vorm zoals het eruit ziet. Voor mij is dit een normale gang van zaken als ik een goede staat van doen ben in het dagelijks gebeuren.

Na het ongeluk is het bij mij dus begonnen en deze vorm van ontlasting was dus voor mij best wel vreemd. Ja ik kende het wel een beetje van vroeger, maar dan betekende het dat ik niet helemaal lekker was. Tegenwoordig hoort het dus gewoon bij mij.

Ik heb in het begin na het ongeluk flink afgezien, want mijn darmen waren dus niet meer wat ze geweest waren. Ik heb veel ongelukjes gehad, bijvoorbeeld dat ik het gevoel had dat ik een wind moest laten en prompt had ik dus een halve broek vol en dat is erg vervelend en genant.

Dit kwam omdat mijn ontlasting toen die tijd erg dun was en mijn lichaam was hier ook nog niet helemaal op berekent. Het gebeurde dus toen die tijd ook regelmatig terwijl ik er niks aan kon doen, ineens met een broek vol kwam te staan of zo in de ochtend wakker werd.

Verschoning moest ik dus ten alle tijden meenemen als ik al ergens naar toe ging.

Als iemand dit ervaart, het is vervelend maar niet iets om je zorgen over te maken.

Ik zeg maar zo, je lichaam heeft ook tijd nodig om zich aan te passen aan bepaalde veranderingen.

Sinds een paar jaar is het zo dat als er iets in m'n leven gebeurd en dat geld dan voor positieve en negatieve dingen, dan merk ik dat gelijk aan de klachten die dan veel erger worden.

Mijn stoelgang word dan nog onregelmatiger en mijn ontlasting kan dan allerlei vormen aannemen.

Spanningen zijn een regelrechte trigger om je stoelgang en ontlasting te ontregelen en dat kan soms lastig zijn in je dagelijkse bezigheden.

Om een voorbeeld te nemen vanuit mijn ervaringen die ik in het verleden gehad heb.

Om het niet somber te maken zal ik een leuke gebeurtenis nemen.

Mijn moeder ging een paar jaar geleden opnieuw trouwen en dat is natuurlijk een hele gebeurtenis, het ja woord op het gemeente huis en natuurlijk een feestje voor familie vrienden en kennissen.

Ik voor dat feest heel wat moeten regelen en dat vond ik ook heel leuk om te doen, maar het had dus ook nog een keerzijde voor mij.

Met dit soort dingen komen er toch spanningen bij kijken en zijn dan wel gezonde spanningen, maar het vervelende dat mijn PDS klachten daardoor meer boven kwamen drijven en erger werden.

Om dan over de stoelgang en de ontlasting te spreken, daar kwam op dat moment ook een verandering in. Mijn stoelgang werd onregelmatig en dan heb ik het over het feit dat ik op verschillende momenten naar de wc moest of dat er lange tijden tussen zat voordat ik naar de wc moest.

Het kan dus ook dus dat je last krijgt van obstipatie en dat is ook erg vervelend en bezorgd pijnklachten.

Om terug te komen op mijn verhaal, door die leuke gebeurtenis had ik dus last van mijn stoelgang en m'n ontlasting.

Het kwam regelt voor dat mijn ontlasting nog slijmeriger was en daardoor ook veel harder stonk en erg fijn als er nog iemand anders na jou naar de wc moet.

Het kon ook voorkomen dat mijn ontlasting waterig en slijmerig was en dat vind ik zelf helemaal niet fijn, want daardoor moest ik veel vaker naar de wc en m'n anus werd er erg schraal door en soms zo schraal dat het een beetje ging bloeden.

Ook deze vorm van ontlasting kan erg stinken, maar het is niet zo dat ik me daar druk om maak.

Soms was mijn ontlasting dun en een beetje waterig en er zaten dan stukjes in, ook een rare vorm van ontlasting vind ik en zeker ook niet prettig.

Deze vorm van ontlasting zijn niet echt prettige vormen, maar het is niet iets waar je je nou echt druk om moet maken. Ook als je ontlasting erg stinkt, dan moet je maar denken: Sjonge ik heb weer een aardig luchtje geproduceerd.

Het kan bij mij ook gebeuren dat mijn ontlasting heel erg dun is en dat er maar weinig uit komt terwijl ik veel meer eet, dan weet ik dat ik last heb van een verstopping en dat ga ik dan ook vrij snel voelen aan mijn buik omdat hij pijn gaat doen aan de rechterkant van mijn buik.

Dus dan neem ik Metamucil voor voor de stoelgang en zo nodig 1 tot 2 keer per dag.

Metamucil zorgt ervoor dat ik weer beter naar de wc kan en het maakt mijn ontlasting tot een zachte smeuïge substantie.

Ik gebruik Metamucil ook als ik zeer plakkerige ontlasting heb, ook een erg vervelende vorm vind ik omdat ik dan blijf vegen en over de wc pot nog maar te zwijgen.

In het begin heb ik ook wel eens Movicolon gehad, maar dit werkte bij mij totaal niet, ik kreeg er alleen maar een grotere verstopping van en als ik naar de wc moest, dan moest ik er ook veel moeite voor doen.

Metamucil is een medicijn die je niet zomaar kunt kopen en is ook alleen maar verkrijgbaar op recept van de huisarts of specialist bij de apotheek.

Movicolon is ook een medicijn die je niet zomaar kunt kopen en is ook alleen maar verkrijgbaar op recept van huisarts of specialist bij de apotheek.

Ieder met PDS kan op beide medicijnen verschillend reageren en wil ik hiermee zeggen dat geen van beide medicijnen slecht zijn of verkeerd, maar dat het voor iedereen anders kan uitpakken.

In ieder geval heb ik het een en ander geschetst aan vormen van ontlasting en het hang dus ook af in wat voor staat je bent en wat er eventueel in je leven gebeurd.

In alle beschreven gevallen hierboven, is er geen reden tot bezorgdheid en moet je er gewoon het beste van zien te maken als je ermee te maken krijgt.

Voor iedereen met PDS is het verschillend hoe iemand reageert op situaties of gebeurtenissen, maar het heeft ten alle tijden invloed op je stoelgang en je ontlasting.

Nu is het in ieder geval altijd verstandig om verschoning bij te hebben als je PDS hebt, want je weet maar nooit wat er kan gebeuren.