Sinds afgelopen najaar ben ik echt weer een beetje zoekende naar mijn balans in het dagelijks leven. Zoals ik al eerder verteld heb, loop ik sinds begin 2012 met chronische vermoeidheid en dat heeft veel invloed op mijn dagelijks functioneren. Nu weet ik dat ik sinds kort te maken heb met ME/CVS en dat maakt het dan alweer iets makkelijker om het aan mensen uit te leggen. In ieder geval merkte ik verandering in mijn lijf in het begin van het najaar van 2016.
in het najaar van 2016 leek het wel alsof er een heel flatgebouw op me terecht kwam. Ik was zo ontzettend uitgeput dat ik elke dag meer sliep dan dat ik wakker was of ik lag gewoon op de bank of op mijn bed. 'S morgens werd ik wakker en deed ik gewoon de dingen die ik altijd in de ochtend doe, maar naar mate de ochtend verstreek, voelde ik me steeds belabberder en moest ik gewoon aan het einde van de ochtend of begin van de middag gaan liggen. Meestal viel ik gewoon in slaap en werd ik een paar uur later pas weer wakker. Meestal was dat pas tegen het einde van de middag. Vrij kort daarna was het alweer avondeten en daarna kon ik nog even op de bank hangen om vervolgens weer mijn bed in te duiken. Dit heeft zeker twee maanden geduurd voordat er eindelijk weer wat verbetering in kwam. Vanaf dat moment ging het langzaam weer berg opwaarts en kon ik langzaam weer wat meer wakker blijven en wat meer gaan doen.
Vandaag de dag merk ik dat mijn toestand slechter is geworden in vergelijking met voorgaande jaren. Ik kan veel minder hebben en ben dus ook sneller uitgeput. Dit leidde bij tot frustratie en daardoor baalde ik als ik stekker. In m'n hoofd wilde ik wel van alles doen, maar het mijn lichaam liet het gewoon afweten. Ook kreeg ik last van schuldgevoelens naar andere mensen toe omdat ik niet meer dat gene kon doen wat ik altijd gedaan had. Door dit alles was ik mijn balans kwijt tussen lasten en draagkracht. Het is erg vervelend, want omdat ik in m'n hoofd wel van alles wilde ging ik dus vaak over m'n grens heen. Uitgeput en een lijf die als griep aanvoelde, moest ik dus alles weer voor een paar dagen laten voor wat het was. Juist dat zorgde bij mij voor frustratie en irritatie. Nu begin ik het langzaam te accepteren en begin ik mijn balans ook langzaam weer terug te krijgen. Ik ben namelijk een 2 maanden geleden voor het eerst naar een psycholoog gegaan en doordat ik daar mijn gal kon spuwen en feedback kreeg, ging ik de dingen weer in perspectief zien en ging ik de dingen ook weer wat helderder bekijken.
Nu ben ik bezig om zelf goed te bepalen wat ik ga doen en wat ik niet ga doen. Ook als ik weet dat ik over mijn grenzen ga, maak ik daar bewust de keuze voor en weet ik dat ik daardoor een paar dagen weer van moet herstellen. Ik snap nu ook weer dat alles bepalend is door zelfregie te hebben en dat schuldgevoelens daar ook voor moeten wijken. Mensen moeten het maar snappen en ander maar niet als ze dat niet kunnen of willen. Ik besef nu ook heel goed dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel kan en dat ik dat gewoon moet nemen zoals het is. Makkelijk is het niet, maar ik weet ook dat dit niet de eerste keer is voor mij dat ik dit moet doen en dat ik in mijn leven al vele hindernissen heb gehad.
Een goede balans in je leven is zo ontzettend belangrijk en is ook in veel gevallen alles bepalend in wat je doet of niet doet. Wanneer je balans hebt, zie je de dingen zoals ze werkelijk zijn en zul je ook veel meer kunnen genieten van de dingen om je heen of van de momenten die je krijgt.😊
Nu heeft dit bij mij betrekking op mijn ME/CVS, maar het is in principe bij alles van belang. Of je nu gehandicapt ben of chronisch ziek bent, het komt allemaal op het zelfde neer.
Heb je zelf ook moeite om je balans te vinden, dan kan het nooit kwaad om eens lekker te praten met een psycholoog en daar hoef je je echt niet voor te schamen. Je gaat niet alleen naar een psycholoog toe omdat je depressief bent, maar het kan ook om een goede uitlaatklep te hebben.
Ken je iemand die moeite heeft om zijn of haar balans te vinden, bied ze dan een luisterend oor en dan kunnen ze zelf beslissen of ze daar gebruik van willen maken.
Laat frustraties en irritaties niet je leven beheersen, maar zorg dat je ze kwijt raakt op wat voor manier dan ook.😊
Geen opmerkingen:
Een reactie posten