De laatste tijd kom ik best wel met een hoop mensen in aanraking sinds ik met mijn lymfklierkanker zit. Toch zeker de laatste weken kom verschillende taxichauffeurs tegen waarmee ik een praatje maak. In de taxi vind ik het altijd wel gezellig om een beetje te kletsen met een chauffeur, want dat breekt de stilte en het maakt de reis van Bergen op Zoom naar Vlissingen een stuk aangenamer. Wanneer ik ze dan vertel over mijn chronische aandoening PDS, dan hebben ze daar geen van allen ooit van gehoord. Toch is PDS iets wat best wel veel voor komt bij ons in deze maatschappij.
Wanneer ik dan iemand vertel dat ik PDS heb, dan weten ze dus niet wat het is en dan moet je het gaan uitleggen. De een snapt sneller wat je bedoelt en wat het voor je betekend en de ander heeft weer iets meer tekst en uitleg nodig. Vaak wanneer ik het dan een beetje uitgelegd heb, dan komt het begrip pas om de hoek kijken en krijg ik vragen omtrent PDS. Vaak is onbegrip een ding van onwetendheid en dat is eigenlijk heel erg vervelend, want als PDS nou iets bekender zou zijn onder de mensen, dan zou er dus ook meer begrip zijn. Het is echt mooi om te zien dat wanneer je de tijd krijgt om uit te leggen wat PDS is en wat het betekend voor de mensen die het hebben, dan is er toch ineens een hoop begrip vanuit de mensen.
Begrip en onbegrip is iets waar we als PDS-patiënten veel mee te maken hebben en waar we ook heel vaak mee aan het worstelen zijn. Het onbegrip waar we tegenaan lopen zorgt heel vaak voor frustraties en voor nog een hoop andere dingen. Wanneer je te vaak met onbegrip te maken hebt of krijgt, dan veroorzaakt dat ook heel vaak voor een hoop onzekerheid. Aan de ene kant is het heel normaal dat je onzeker wordt doordat mensen niet begrijpen wat je hebt of waar je mee te maken hebt en wat het voor jou voor invloed heeft op je leven. Toch zou je eens moeten kijken of je ergens de tijd kunt vinden of krijgen om het uit te kunnen leggen. Wanneer je die tijd kun vinden en de mogelijkheid hebt, dan zul je zien dat de mensen niet altijd zo vol onbegrip zitten. Zoals ik al eerder aangaf, heeft het onbegrip heel erg veel te maken met onwetendheid. Kijk maar naar jezelf als je iets niet weet, dan zit je ook vaak in je eigen gedachtes vast geroest om het zo maar eens te zeggen. Nou zo zit het dus eigenlijk bij iedereen, alleen omdat je PDS hebt, heeft vaak een grotere impact op je en raakt het je ook veel meer.
Nu heb ik het dan voornamelijk over PDS, maar geloof mee maar dat dit bij veel meer aandoeningen een onderdeel van frustratie is. Heel vaak is het ook zo dat mensen niet zo goed weten hoe ze op bepaalde dingen moeten reageren en dat is soms wel vervelend, maar je kunt het de mensen ook niet kwalijk nemen. Tenminste als het om de mensen gaat die je dagelijks om je heen hebt. Een bedrijfsarts of verzekeringsarts die neem ik het eigenlijk wel een beetje kwalijk, want ook die gooien het veel te gemakkelijk op aanstellerij of iets van tussen de oren. Ik vind juist dat die mensen dan eens moeten gaan kijken naar de persoon in kwestie en zich een goed laten informeren door de patiënt. Ook zou hij met zo'n confrontatie zich eens moeten gaan verdiepen in het onderwerp zodat bij een volgende bezoek het niet weer een beetje beter gaat.
Hoe moeilijk het je soms ook wel eens gemaakt kan worden, toch moet je maar denken de aanhouder wint. Het is echt waar wat ik je vertel, want wanneer je zelf alles een beetje op een rijtje hebt staan en je begint jezelf in heel de situatie te berusten, dan wordt het een stuk makkelijk. Wanneer het een stuk makkelijk wordt, dan zul je makkelijk bij jezelf denken dat die ander gewoon niet beter weet. Op zo'n moment wordt je vaak ook creatief in het duidelijk maken aan de ander hoe of wat jij nu mankeert. Het klinkt voor iemand die nog maar net geconfronteerd is met zijn of haar aandoening heel raar of onwerkelijk. Toch let maar op en je zult het mee maken. Je zult ook merken dat het soms tijd kost voordat mensen eindelijk eens begrip voor je aandoening hebben.
Zou je eens wat meer begrip willen hebben van mensen zoals lotgenoten of gewoon met lotgenoten over PDS willen praten? Dan kan ik het je zeker aanraden om lid te worden van de Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging (PDSB) Tevens kun je daar heel veel informatie vinden over PDS. Nieuwsgierig, ga dan naar http://www.pdsb.nl
Sinds kort ben ik op Facebook een pagina begonnen waar ik mensen bij elkaar wil brengen die moeten leven met een beperking of mensen die te maken hebben met mensen die een beperking hebben. Even je verhaal kwijt over het een en ander, kom dan gerust eens kijken op de Facebook pagina Leven Met Een Beperking en meld je aan. https://www.facebook.com/levendmetbeperking
Geen opmerkingen:
Een reactie posten