Het is al weer een aantal maanden geleden dat ik nog maar iets geschreven heb op deze blog. De reden dat het al weer even geleden is, is omdat ik in augustus de diagnose lymfklierkanker kreeg. De vorm van mijn lymfklierkanker is een non-hodgkin grootcellig B-lymfoom. Deze diagnose heeft weer een hoop teweeg gebracht bij mij en het heeft me ook zeker niet in m'n koude kleren laten zitten.
PDS is al een hele vervelende aandoening die je leven al in verschillende mate beheerst. Bij de een beheerst het zijn of haar leven maar weinig, terwijl het bij een ander juist weer van hele grote invloed heeft op het leven. Je loop tegen beperkingen aan en vervelende situaties waar je soms maar heel weinig aan kunt oen als alleen maar accepteren en dat is niet altijd even makkelijk. Als ik nu naar mezelf kijk, dan beheerst de PDS wel voor een groot deel mijn leven en dat maakte het voor mij soms ook heel erg lastig. De laatste jaren ging pijn de overhand nemen en zakte ik met mijn doen laten steeds verder in de put. De pijn was soms zo heftig dat ik gewoon tot niks meer in staat was en alleen maar kon zitten of liggen en dat is erg vervelend en erg frustrerend. Gelukkig werd deze opstakel verholpen door flinke pijnstillers en deze pijnstillers vallen helaas onder de opiaten. Als we het anders hadden kunnen oplossen, dan had ik daar zeker voor gekozen. Nou ja medicijnen gebruik je ook niet voor je lol, maar ik ben blij dat ze er zijn. Nu ik deze pijnstillers heb is de pijn ook een heel stuk minder en daardoor kreeg ik weer wat meer energie en kon ik ook weer wat dingen gaan doen.
Helaas was deze opleving maar voor korte duur en werd ik geconfronteerd met de diagnose lymfklierkanker en is alle plezier van het geen pijn hebben ineens weer helemaal voorbij. In mijn geval kreeg chemotherapie en die heb ik gelukkig nu allemaal achter de rug en als het gaat zoals we verachten, zullen er ook geen meer komen. Met een beetje mazzel en goede hoop, zal ik januari weer als kankervrij worden verklaard en is mijn lichaam weer schoon.
Waar ik nu eigenlijk naar toe wil, is dat de chemokuren een behoorlijk invloed hebben gehad op mijn PDS en dat is voor mij op sommige momenten een behoorlijke ramp geweest. Het was al dat de chemokuren invloed zouden hebben op mijn darmen en als je PDS hebt, is dat nou niet bepaald gunstig bijwerking. Zoals men eigenlijk al wel weet, dood de chemokuur de slechte cellen. Helaas is het niet te voorkomen dat het ook goede cellen dood en dat merk je dan heel goed als je PDS hebt. De chemokuren hebben invloed op je darmen en daarmee doelen ze op dat je last kunt krijgen van verstoppingen en daarvoor krijg je meestal ook nog een middel mee waarmee je je stoelgang op gang kunt houden. Daarbij veroorzaakt de chemokuur ook nog eens dat je slijmvliezen afgebroken worden en je hebt slijmvliezen in je neus, maar ook in je darmen. Dat de slijmvliezen in je neus verdwijnen is vervelend, maar lang niet zo erg als dat de slijmvliezen verdwijnen in je darmen. Bij PDS zijn je darmen al gevoeliger dan die van mensen die geen PDS hebben, maar wanneer de slijmvliezen kapot zijn in je darmen worden je darmen nog gevoeliger. Doordat je darmen daardoor nog gevoeliger worden kan het dus wel eens zijn dat je meer pijn kan gaan krijgen. Ook omdat de slijmvliezen kapot zijn of gaan, veroorzaakt dat juist de verstopping in je darmen en waardoor dus je stoelgang verstoort raakt. Zelf heb ik ook nog eens een heleboel verklevingen in m'n buik en ondervinden daar ook nog eens last van. Dus nu ik dus kanker heb en de chemokuren heb mee gemaakt, weet ik een beetje wat het met PDS doet. Natuurlijk kan ik niet zeggen of het bij iedereen het zelfde zal verlopen, omdat ieder mens weer verschillende reageert op de chemokuren en net zoals bij PDS reageert ook hier weer iedereen er weer verschillend op. Geen mens is het zelfde, want je kunt een aantal mensen met PDS bij elkaar zetten en een ieder ervaart zijn of haar PDS weer op z'n eigen manier. Zo is het dus ook bij kanker, je kunt een aantal mensen met dezelfde soort kanker bij elkaar zetten en ook die zullen het weer allemaal op hun eigen manier ervaren en beleven.
Wat ik hier heel duidelijk mee geleerd heb, is om ten alle tijden rustig te blijven. Nu is het altijd verstandig om rustig te blijven wanneer je PDS heb en het gewoon maar te accepteren dat het zo is. PDS is iets wat je overkomt en je hebt er totaal geen zeggenschap over. Het enige wat je kunt doen is het over je heen te laten komen en proberen om het jezelf zo aangenaam mogelijk te maken in deze situatie. Dit zelfde geld dus ook wanneer je ineens met kanker geconfronteerd wordt, maar nu is het nog een even een stukje heftiger dan bij PDS. Kanker heeft een zeer ingrijpende impact op je leven en daarmee bedoel ik echt in alle opzichten. Bij PDS heb je al geleerd om het gewoon van dag tot dag of van minuut tot minuut te bekijken hoe je je voelt of tot waar je in staat bent. Wanneer je kanker hebt zoals ik, dan komt er gewoon nog een schepje bovenop en heeft elke minuut of elke dag gewoon even een hele andere betekenis in je leven. Het hele gebeuren rond kanker is al heel ingrijpend en zeer vervelend, maar met PDS moet je ook daar rekening mee houden. PDS en kanker samen kan op sommige momenten dingen versterken of elkaar heel erg tegen werken. Het enige wat je kunt doen is proberen om zo rustig mogelijk te blijven en met je huisarts de dingen bespreken waar je tegenaan loopt. Zeker als je meer last van je PDS krijgt, is het zeker aan te raden. Om eerlijk te zijn is het altijd goed om je huisarts in gesprek te blijven want het zorgt ervoor dat je de boel een beetje kunt verwerken. Toch met PDS erbij, wil ik alleen maar zeggen dat het nooit kwaad kan om deze 2 dingen onder de loep te nemen.
PDS zorgt bij heel veel mensen soms al voor behoorlijke vermoeidheid, maar met kanker erbij kan het zelfs nog eens een heel stuk erger worden. Doordat je lichaam moet herstellen van de chemokuren, heeft bijna al je energie nodig en dat is iets wat je heel goed gaat voelen. Daarom kan ik zeggen dat wanneer je echt heel veel pijn krijgt of hebt in je buik door de behandeling van kanker, vraag dan echt om pijnstilling. Pijn hebben kost namelijk ook heel veel energie en die energie kun op zo'n moment wel beter gebruiken dan voor de pijn de baas te blijven.
Mocht je vragen hebben, dan mag je ze natuurlijk altijd aan me stellen. Wil je weten hoe ik mijn ziekte verloop rondom mijn kanker heb doorlopen en op het moment nog steeds aan het doorlopen ben, neem dan gerust eens een kijkje op mijn andere blog http://alandavisstrijdtegenlymfeklierkanker.blogspot.com/
Of ben je opzoek naar meer informatie over PDS of zoek je contact met lotgenoten? ga dan eens naar www.pdsb.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten