Anders in het leven gaan staan.

Misschien dat niet iedereen het kent, maar er zullen ook heel wat mensen die het wel kennen.
Wanneer je het een en ander de rug hebt of er heeft een flinke verandering in je leven heeft plaats gevonden, dan ga je toch even anders in het leven staan en kijk je anders tegen dingen aan.

Nu ik al een aantal jaren PDS heb, ben ik heel anders in het leven gana staan.
In de eerste jaren was ik altijd wel enigszins terughoudend als het om mijn klachten ging.
Om maar eens een voorbeeld te nomen, vroeger was ik als de doods om een scheet te laten in gezelschap.
Nu zal ik het nog wel proberen om het te voorkomen, maar als hij dan toch ontsnapt en hij mocht dan geluid maken of stinken, dan bied ik mijn excuses en blijf er nu veel rustiger onder.
Voorheen wilde ik koste wat het koste mijn scheten ophouden als ik onder mensen was, wat dan op dat moment of later voor meer klachten zou gaan zorgen.
Tegenwoordig denk ik maar bij mezelf, het is niet erg om een scheet te laten.
Het juist goed dat je ze laat ontsnappen, want je scheten inhouden is ook slecht en dan geld ook voor mensen die geen PDS hebben.
Natuurlijk zal ik niet ongegeneerd scheten gaan zitten laten, want ais ik echt een dag heb of een avond dat ik winderig ben, dan zal ik me niet onder de mensen begeven.
Het gebeurd ook wel eens dat ik winderig word wanneer ik me dus al onder de mensen begeef en laat ik ze als het me luk toch stiekem ontsnappen, want ik heb toch echt geen zin om met buikpijn te gaan zitten en dat vind ik dan toch net iets belangrijker.
Voorheen schaamde ik behoorlijk als ik per ongeluk een scheet gelaten had en toch zeker als ik onder mensen was, maar tegenwoordig ben ik daar toch net even iets losser in gaan staan.

Kijk als je onder familie of vrienden zit, die zullen het op een gegeven moment wel begrijpen, maar je zult altijd mensen tegen komen die daar minder begrip voor hebben.
Natuurlijk is het nooit leuk als je per ongeluk een scheet laat als je onder de mensen bent, want als het even kan zul je het altijd proberen te voorkomen.
Ik denk nu na al die jaren, liever maar een scheet dan dat ik met buikpijn moet lopen.
Nu vertel ik dit allemaal wel, maar soms heb ik ook nog wel eens momenten dat ik me niet zo gemakkelijk voel als ik per ongeluk scheet laat en dan kun je denken aan bijvoorbeeld als je in een vergadering zit of een sollicitatiegesprek.

Nou ja wat ik hiermee eigenlijk wil zeggen is dat je op een gegeven moment wat relaxer in dit soort dingen moet gaan staan, want ook met dit soort dingen brengt het spanning met zich mee.
Spanning is van grote invloed bij PDS en dan kan weer klachten veroorzaken.
Ook als je winderig bent, moet je je scheten zeker niet ophouden.
Als je winderig bent, dan is het een teken dat je veel lucht in je darmen hebt.
Lucht wat in je darmen zit moet je er gewoon uit laten gaan en als je dat tegen werkt, dan kan dat voor behoorlijk wat pijn zorgen.
Het kan ook wel een zo zijn, dat als je je scheten inhoud, dat het wel eens langer kan gaan duren voordat je de lucht in je darmen kwijt bent.
Dus nogmaals probeer er wat relaxer in te worden en laat ze gewoon waaiden die winden of ze nu stinken of geluid maken.