Frustratie

De afgelopen ben ik nogal behoorlijk gefrustreerd.
Dit heeft een paar oorzaken waardoor dat komt daar heb ik even flink de balen van.
Zoals iedereen al gemerkt heeft, is het de afgelopen week heerlijk weer geweest en dat is het nu nog steeds. Met dit weer zou je bijna kunnen zeggen, wat wil een mens nou nog meer?
Buiten het feit dat als je gezond bent en verder nergens last van hebt, dan is het inderdaad een moment waarop je kunt zeggen wat wil een mens nog meer.

De afgelopen week heb ik niet zo heel veel van het heerlijke weer kunnen genieten, want mijn buik heeft behoorlijk in de weg gezeten en daardoor kon ik niet volop genieten van het mooie weer.
Sinds het moment dat het lekker weer begon te worden is m'n buik gaan vervelen en daar is hij jammer genoeg niet meer opgehouden.
Het vervelende is dat het alleen maar erger is geworden en dat ik er dus ook veel meer last van heb gehad en gewoon even niet meer wist hoe ik me daarin moest gaan gedragen.
Daarbij komt ook nog eens dat buiten de buikpijn om ik heel erg moe ben door m'n buik.
Mensen met PDS zullen dit zeker herkennen en zullen dit ook zeker als vervelend ervaren.
Normaal schrijf ik hier op mijn blog al mijn ervaringen op en wat ik er zoal tegen doe, maar vandaag had ik even een moment dat ik gewoon even mijn frustratie op wilde schrijven.
Ik ben niet gauw gefrustreerd, maar na een week afzien en niet lekker in m'n vel zitten, wil ook bij mij de frustratie wel eens te groot worden.

De afgelopen week heb ik voor mij doen best wel veel geslapen en dat vind ik dan toch zonde van het leven en de mooie dagen die zomaar aan me voorbij gaan.
Om maar eens even een voorbeeld te noemen, afgelopen zaterdag ben ik al vroeg naar bed gegaan en heb ik zo'n 12 uur geslapen tot half 10 's morgens eerste paasdag.
Voor me gevoel kon ik er gisteren dus lekker tegen aan en had ik er ook echt zin in, maar in de middag begon mijn buik weer zo erg op te spelen dat ik gewoon even op bed moest gaan liggen.
Toen ik eenmaal op bed lag, ben ik in slaap gevallen voor 3 å 4 uurtjes en daar ging mijn middag dan weer en heb ik echt zo'n gevoel hoe kan dat nou?
Ik ben een vent van 34 en ik zou de energie moeten hebben van iemand met die leeftijd, maar ik lijk bijna wel een oude knar qua energie.
Normaal gesproken maak ik me er niet zo druk om als ik veel slaap en dan laat ik het ook maar gewoon gebeuren, maar van de week met al dat mooie en heerlijke weer, ging me dat toch even vervelen.
Normaal zou ik er heel positief over denken en er ook naar handelen, maar zo zie je maar ook ik ben maar een mens en ook ik heb zo eens mijn momenten waarop ik even niet meer weet hoe ik met m'n PDS uit de voeten moet.

De laatste maanden denk ik ook wel eens dat ik wat anders moet gaan doen dan de kranten in de ochtend, want voor iemand met PDS is zo'n ritme waarbij je een beetje raar ritme draait niet altijd ideaal. Ik heb ook het gevoel dat ik er dus niet meer zo goed tegen kan dat ritme van de krant, hoewel ik het nog steeds leuk vind om het te doen en ik ergens toch bepaalde vrijheden heb binnen mijn werkzaamheden.
Nou ja aan de andere kant, waarom zou ik jullie daar nu mee lastig vallen.

In ieder geval lucht het nu wel even lekker op dat ik het nu zo even op mijn blog heb weg kunnen schrijven en dat ik nu mijn frustratie kan delen met een ander en of dat die ander dat nou interessant vindt weet ik niet, maar ik heb het wel van me af kunnen schrijven.
Ook frustraties kunnen heel vermoeiend zijn en daarom kun je ze beter maar gewoon opzij zetten.

Als je lid bent van de PDSB, dan kun je op het ledenforum nog meer ervaringen lezen van lotgenoten en je kunt  er je ervaringen delen.
Nog geel lid van de PDSB, meld je dan snel aan. www.pdsb.nl