PDS en vrienden

Misschien vind je het wel een saai verhaal, maar ik wil het toch wel even delen.

Sinds dat ik PDS klachten heb, hebben mijn vriendschappen behoorlijk onder spanning gestaan.
In het aller eerste begin leeft iedereen nog wel een beetje met je mee en zeggen dat ze het snappen, maar op een gegeven moment als het wat te lang gaat duren wordt dat ineens anders.
Die tijd heeft echt duidelijk gemaakt wie nu mijn echte vrienden waren en wie niet.
Natuurlijk heb ik ook andere mensen leren kennen in die tijd, maar dat is dan toch heel anders.


In het begin probeerde ik natuurlijk gewoon weer m'n leven weer een beetje op te pakken, maar helaas ging dat niet helemaal zoals ik dat ik gedachten had of op de manier dat ik wilde dat het ging.

Omdat ik geen namen wil noemen zal ik vrienden aanduiden met vriend A, B, C, D, E enz.

Ik weet nog dat ik naar een verjaardag van vriend A ging en dat was echt een moment waarop ik me heel erg eenzaam voelde op die verjaardag.
Voor mijn gevoel lieten m'n vrienden me een beetje links liggen en leken ze niet veel interesse in me te hebben, dus had ik niet veel gesprekken met hen.
Ik ben toen gewoon gaan zitten en ik heb zo maar een beetje geluisterd en een beetje rond gekeken.
Dit was niet het verjaardagsfeestje waar ik echt op zat te wachten, maar goed ik dacht misschien ligt het ook allemaal wel een beetje aan mezelf en keek ik het dus gewoon nog even aan.
Op zo'n verjaardag wordt er regelmatig gevraagd of je wat wil drinken en dan vroeg ik altijd gewoon om een sapje of gewoon wat ander fris.
M'n vrienden vonden me ineens een watje omdat ik dus geen bier meer wilde hebben, waarop ik antwoordde dat bier gewoon niet lekker valt met m'n buik en dat ik dus last van m'n buik zou krijgen.
Omdat ik toch al veel last van m'n buik had, wilde ik dus niet nog meer last hebben.
De reactie die ik toen kreeg was alles behalve leuk en kreeg ik te horen dat ik me niet zo moest aanstellen en dat eens niet zo over m'n buik moest klagen.
Nou klagen deed al niet eens over m'n buik, maar jammer genoeg kreeg ik dit wel te horen van m'n vrienden en dat doet op zo'n moment toch heel erg veel pijn.
Kort daarna ben ik weg gegaan en heb ik het een tijdje zo gelaten en heb ik niet veel contact met ze gehad, omdat ze me toch maar een zeur vonden dacht ik.
Hier heb ik een hele tijd mee rond gelopen en gedacht wat ik hier nu mee aan moest en of ik nog wel bevriend wilde blijven met hen.

Na een tijdje ben ik het toch maar weer eens gaan proberen om contact te leggen en om weer eens keer af te spreken met vrienden en raar maar waar het leek me toen ook wel weer eens leuk.
Verschillende keren heb ik nog eens met ze afgesproken en opeens hoorde ik van niemand meer iets. Alleen vriend A was er nog waar ik nog enig contact mee had, maar ook dat was ineens niet meer zo veel en ik snapte er helemaal niks van.
Zo rond de kerst belde ik vriendin C en die had verkering met Vriend B en die reageerde zo raar, dat ik zei het lijkt wel alsof je boos bent.
En dat was ze ook omdat er iets gebeurd was waar ik geen weet van had.
Ze vertelde me dat vriendin D en die had verkering met vriend A, dat ik dus tussen haar en vriend B in wilde komen zodat ik met haan aan kon pappen.
Stom verbaasd zat ik dus te luisteren naar haar verhaal en mijn eerste reactie daarop was dat ik niet wist wat ze in haar hoofd had gehaald.
De reden dat vriendin D zo aan het stoken was, omdat ze vond dat ik maar een zeur was vanwege mijn buikklachten en ze moest op een gegeven moment ook niet veel meer van mij hebben.
We hebben het wel uitgepraat en ik heb vriend B ook die zelfde avond gesproken en samen hebben we het allemaal uitgepraat, maar de schade was al geleden en de vriendschap was bijna zo goed als voorbij.
Kun je nagaan dat het meer dan een half jaar geduurd heeft voordat ik van dit gebeuren af wist.
Ik heb vriend A daarover ook nog eens vragen gesteld over dit voorval en die kwam met allerlei argumenten die gewoon nergens op sloegen en ik heb hem verweten dat hij niks tegen mij gezegd had en dat het dan niet zover had hoeven komen.
De argumenten die vriend A gaf was onderanderen mijn buik en dergelijke en toen heb ik gevraagd wat dat met vriendschap had te maken en wat had dat dan te betekenen dat ik een relatie tussen 2 mensen kapot zou willen maken.
Uiteindelijk heeft hij me daarin wel weer gelijk gegeven en heeft hij zijn excuses gemaakt naar mij toe en die heb ik ook geaccepteerd van hem.

De vriendschap met vriend B en vriendin C is er niet meer en in het begin vond ik dit heel erg jammer, maar vandaag de dag kan ik er ook niet zo wakker meer van liggen.
Met vriend A heb ik nog steeds contact en onze vriendschap is de loop der jaren alleen maar steker geworden en nu heeft hij eindelijk door waar ik mee van doen heb en dat ik zeker niet om PDS gevraagd heb en dat het me gewoon is overkomen.
Ook vriend E en F zijn gelukkig ook nog steeds vrienden gebleven en daar ben ik echt blij om en door dit alles waar ik door heen gegaan ben, weet ik nu wel wie m'n echte vrienden zijn.
Ook zij snappen en begrijpen nu wat ik mankeer en dat ik daar niet altijd wat aan kan doen.
Nu is het ook gewoon goed en als ik dan weer eens af bel, dan is het alles behalve een probleem.
Om mijn PDS kunnen we ook rustig een lekker lachen, vooral als ik weer eens een lekker winderige dag heb en flink wat scheten moet laten.
In zo'n geval laat ik ze dus gewoon lekker waaien en als ze dan stinken, nou dat is dan jammer en ook daar kunnen ze dan gelukkig om lachten.
In ieder geval ben ik blij met de vrienden die ik heb en op deze vriendschappen ben ik heel zuinig.

Vriend A heeft nu een vriendin en die heeft ook PDS en daardoor heeft hij nog meer begrip gekregen voor het probleem. Zijn vriendin en over een jaar zijn vrouw wil ik nu nog proberen te overtuigen om lid te worden van de Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging.

Zo zie je maar dat dingen ergens wel weer goed komen, ook al lijkt het misschien in het begin niet zo.
Vriendschap is zo belangrijk, want zonder vrienden zal het heel moeilijk worden om goed te kunnen leven. Ik heb er wel van geleerd dat echte vrienden je gelukkig niet laten vallen en dat vrienden je heel goed kunnen helpen in vele opzichten.

Dus als je met een moeilijk tijd tegemoet gaat omtrent vrienden, geef nier zomaar op en houd vast aan je waarden en geloof me uiteindelijk beloont het zich zelf.
Met vriendschappen moet je heel zuinig zijn zeg ik dus wel eens en is iets waar ik achter kan staan.

Heb je PDS of heb je een kind met PDS en zoek je meer informatie, ga dan eens naar de website van de Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging.
Tevens kun je daar lid worden en heb je toegang tot nog meer informatie en je kun contact leggen met lotgenoten op het leden forum. Zie hieronder de link.
www.pdsb.nl