Herinnert worden aan je PDS.

Nu het lekkere weer begonnen is, moet je er natuurlijk wel van genieten.
De afgelopen dagen heb ik er zeker van genoten, maar ik heb altijd als het wat warmer gaat worden last van m'n buik en dan word hij een beetje onrustig.
Ik weet niet of meer mensen PDS daar last van hebben, maar ik in ieder geval wel.
Mijn buik gaat dan een beetje pijn doen en mijn darmen lijken wat onrustig te worden.
Nu is het wel zo dat ik nou niet gelijk krom lig van de pijn, maar pijn is er zeker.
Gelukkig maar want anders zou het toch wel heel moeilijk worden om van het mooie lekkere warme weer te genieten.
Ik ben niet het type dat zomaar even in de zon gaat zitten, want dat vind ik weer niet iets te.
Het maakt me niet uit als ik lekker bezig ben in de zon, maar ook dan moet het niet te warm worden.
Dus zoal ik het maar bekijk, ook al heb ik last van m'n PDS gewoon blijven genieten van het heerlijke warme weer.

Afgelopen zaterdag was ik lekker aan het werk en opeens ging mijn buik pijn doen en ik weet eigenlijk niet zo goed waarom.
Op zich het werk wat ik deed was niet zo zwaar, ik moest pakketen met kranten afleveren bij winkels en benzinestations. Ok de pakketten kunnen een beetje zwaar zijn op de zaterdag, omdat de kranten dan wat dikker zijn.
Nou ja in ieder geval toen ik klaar was het het bezorgen van die pakketten en ik wilde van de auto naar binnen lopen van het uitdeel punt, had ik daar ineens heel veel moeite mee en deed mijn buik echt heel erg pijn. Nog steeds vraag ik me af waar dat aan gelegen zou kunnen hebben, want tja als je zoveel pijn hebt dat je bijna niet meer kunt lopen is nou niet bepaald erg fijn om zo maar eens te noemen.

Een tijdje geleden was ik gezellig een avond je weg, met wat familie en vrienden.
Ik had al wel een beetje last van mijn buik, maar opeens werd ik overvallen door een paar gemene steken in mijn buik en zo erg dat ik er gelijk krom bij ging lopen.
Dit vond ik best wel erg, want op het moment dat ik die steken kreeg liep ik door een restaurant op weg naar ons tafeltje en dan schaam ik me een beetje voor al die mensen die zitten dan toevallig zitten te kijken.
Ook hier is me niet duidelijk waaraan dit heeft gelegen en waarom ik die steken zomaar kreeg.
Net als zoveel mensen probeer je toch een beetje te achterhalen waarom je pijn hebt of waarom nou net op dat moment die steken in je buik kreeg.

Ik heb ook wel eens van die moment dat ik gewoon lekker op de bank zit en dan opeens beginnen mijn darmen behoorlijk te borrelen.
Soms borreltje het zo hard in m'n buik dat ik er zelf wel eens een beetje van schrik en dan denk ik wel eens bij mezelf, wat voor iets zorgt ervoor of maakt dat mijn darmen zo hard borrelen.
Het gebeurd ook wel eens dat ze hard borrelen dat ik ze gewoon kan voelen en dat is echt een raar gevoel. Soms kan ik er wel eens om lachten als mijn darmen zo aan het rommelen zijn en vooral als het dus zo hard klinkt en als ik het kan voelen.
Hoewel soms als ik die borrels voel, kunnen zo ook wel eens pijn doen en dan kan ik er toch wat minder om lachen.

Als ik in bed lig, heb ik soms wel eens het gevoel er beestjes over mijn hele lijf heen lopen.
Het is gewoon raar, want het kriebelt en ik word er knetter gek van.
Elke keer als ik zo'n gevoel heb dat er beestjes over mijn lijf heen lopen, dan ga ik altijd op de plek waar het dan kriebelt of jeukt krabben.
Soms duurt het maar een paar minuten en soms duurt het wel een stuk langer en het is me raadsel waarom iemand met PDS daar last van heeft, maar het schijnt zo te zijn.
Bij dit verschijnsel vraag ik me verder niet te veel af waarom ik heb, want het is gewoon zo.
Ik heb periodes waarop ik er veel last van heb en periodes dan ik helemaal geel last van heb.

Heb je dat ook wel eens, je zit bijvoorbeeld in een wachtkamer van de huisarts of de tandarts en ineens krijg je heel veel last van winderigheid.
Verschrikkelijk vind ik dat, want aan de ene kant probeer je ze op te houden en aan de andere kant ontsnappen ze wel eens.
Als ze dan ontsnappen, dan schaam ik me er best wel eens voor en dan hoop ik altijd maar dat ze niet stinken en ik hoop ook altijd dat ze geen geluid maken.
Maar als ik ze mijn scheten wel met veel pijn en moeite kan inhouden, dan loop ik de rest van de tijd met heel veel buikpijn erg vervelend vind ik dat.
Want op zo'n moment vraag ik me wel eens af, wat kan ik nu het beste doen?
Moet ik ze ophouden en de rest van de dag met buikpijn rondlopen of moet ik ze gewoon laten vliegen en hopen dat ze geen geluid maken en niet stinken.
Dit is soms echt een dilemma voor mij en ik weet niet of meer mensen met PDS dat hebben.

Dit zijn nou echt van die punten waarop ik echt weer even flink word herinnert aan het feit dat ik PDS heb en dat dit soort dingen er nu gewoon eenmaal bij horen.
Het blijft gewoon lastig dat het gebeurd, maar ik wil er nu ook niet dramatisch over doen.
Het is gewoon zo dat ik het moet accepteren dat het zo is en niet anders.

Van de week vertelde iemand op het ledenforum van de PDSB, accepteren dat je PDS hebt en dat je met al die vervelende dingen te maken hebt, zul toch nooit helemaal kunnen.
Maar in plaats om het te proberen het te accepteren, kun je je wel laten berusten in het feit dat je PDS hebt en dat vond ik een hele mooie uitspraak.
Acceptatie en je zelf erin laten berusten liggen wel heel dicht bij elkaar, maar als je je zelf in iets kunt berusten, dan is geeft dat ook weer een heleboel rust.


Voor meer informatie over PDS, ga dan naar www.pdsb.nl