Bedenkingen

Ieder mens kent het denk ik wel, zo af en toe heb je wel eens bedenkingen over dingen die je doet of over de dingen die gebeuren.
Op zich is er helemaal niks mis met bedenkingen, want soms is het ook wel eens goed om bedenkingen te hebben. Het kan goed zijn om ergens meer bewust van te worden of om dingen beter te begrijpen.

De afgelopen weken ben ik met pijnbestrijding bezig en dit is een totaal nieuw iets voor mij, tenminste als het om mezelf gaat.
Pijnbestrijding heb ik al wel eens bij andere mensen gezien of meegemaakt, maar nooit bij mezelf en dat is dan ineens weer iets heel anders.
De pijnbestrijding krijg ik omdat ik PDS heb en heel veel verklevingen.
In eerste instantie kreeg ik Tramadol als pijnstiller mee van de specialist, maar die dosis die ik kreeg wat te licht voor de pijn die ik had en daarom ben ik naar de huisarts geweest.
Bij de huisarts heb ik de hele situatie nog eens uitgelegd en het met hem nog eens besproken.
De huisarts kwam toen met iets anders op de proppen en dat was Butrans.
Tramadol die ik kreeg waren capsules en Butrans zijn pleisters die elk uur een hoeveelheid pijnstilling moeten geven via de huid.
Afgelopen week heb ik met 2 Butrans pleisters rond gelopen en elke pleister gaf 5mcg per uur af.
In eerste instantie ging er weer een wereld voor me open, want ik ging me ineens een heel stuk beter voelen. Afgelopen vrijdag kwam daar voor het eerst verandering in, want toen deed een hele dag mijn buik behoorlijk pijn.
Zaterdag ging het eigenlijk al weer een stuk beter, maar zondag gisteren dus, ging het weer helemaal niet lekker en daarom ben ik vandaag naar de huisarts gegaan.
Daar heb ik met de huisarts overlegd en die heeft de 5mcg pleister over laten gaan in 10mcg pleisters.
Nu moet ik nog een keer met 2 pleisters van 5mcg rond lopen en dan pak ik de 10mcg pleisters.
Natuurlijk heb ik het ook over de pijn gehad die ik vrijdag en zondag hebt gehad.
Het blijkt dat als ik acute pijn heb of als de pijn door de pijnstilling van Butrans heen komt, ik Tramadol erbij mag gebruiken.
Ik had Tramadol 50mg en een capsule is te licht en daarom mag ik er nu 2 tegelijk van innemen boven op de pijnstilling van de Butrans pleisters.

Nu zat ik daar zo eens even over te denken, maar dat is niet niks wat ik dan moet doen of wat ik dan aan pijnstillers tot me neem.
Want beide pijnstillers, Tramadol en Butrans behoren tot de opiaten en zijn allebei morfineachtige pijnstillers.
Zoals mijn huisarts al zei, je zit min of meer gewoon aan de morfine en dat wil ik best geloven.
Ik heb ook nooit kunnen denken dat ik zulke pijnstillers zou moeten gebruiken.

Maar om over mijn bedenkingen te hebben, ik ben me er sinds vandaag nog bewuster van geworden als het gaat om de medicijnen.
Ook zat ik dus te denken dat als ik op vakantie ga, ik altijd een verklaring moet meenemen omtrent mijn medicijnen.
Deze medicijnen vallen namelijk onder de opiumwet en als ik aangehouden word zonder verklaring en in het bezit van deze medicijnen, ik zo in de gevangenis beland.

Nu ben ik de afgelopen tijd ook met mijn ogen bezig geweest, want ik wil mijn rechter oog laten corrigeren en daarmee bedoel ik dat ik hem recht wil laten zetten.
Toen ik dit allemaal in beweging zette was er helemaal nog geen sprake van opiaten qua pijnstilling.
Nu is het geval dat ik in september aan m'n rechter oog geopereerd zou worden, maar nu weet ik dus niet welke gevolgen het heeft met die medicijnen die ik er nu dus bij heb gekregen.
Ik heb oogdruppels gekregen die ik een week van tevoren moet gaan gebruiken, maar op het recept staat dat het recept niet geschikt is voor opiaten.
En dan zit ik ook nog eens te denken dat de medicijnen een wisselwerking kunne hebben met de narcose.
hmmmm.....
Tja dit laatste is echt iets waar ik de laatste weken m'n bedenkingen over heb en ik zit me ook af te vragen of ik het überhaupt moet laten door gaan die operatie.
Ik bedoel ik heb er niet direct last van dat m'n rechter oog scheef staat, maar als ik het laat doen is het wel een stuk mooier gezicht en is het dus meer een cosmetische ingreep.
Het is echt iets waarbij ik dus even niet weet wat ik er nu mee aan moet.
Nou ja in ieder geval zal ik het oogziekenhuis van de week gaan bellen en de boel daar nog eens even ga uitleggen en dan maar afwachten wat eruit komt rollen.

Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik in beide bedenkingen het er met niemand nog over gehad heb.
Wat ik zeker aanraad, is dat men er verstandig aan doet om het met iemand te bespreken.
Sommige bedenkingen kunnen zoveel impact maken op jezelf dat je er dan het beste met iemand over kan praten en dan met iemand met wie je goed kunt praten.

Zoals ik wel eens vaker zeg, het leven is een grote ontdekkingsreis.