maandag 29 augustus 2011

Extreme vermoeidheid.

Ik weet niet of iedereen dit kent, maar er zullen vast wel mensen zijn die het wel kennen.
Om eerlijk te zijn heb ik het in dit geval over vermoeidheid en in mijn beleving extreme vermoeidheid.
Zeker de laatste tijd is dit iets wat regelmatig ervaar van af en toe een dag tot dagelijks.
Mensen met ME/CVS zullen het waarschijnlijk maar al te goed kennen en hoef ik deze mensen niks wijs te maken als het daarover gaat.
Ik zou er misschien zelfs nog wel wat van kunnen leren of meer kennis van op kunnen doen.

De laatste tijd is de vermoeidheid toch wel iets wat me soms toch wel eens behoorlijk dwars zit.
Want ik ga meestal in de avond al om half 9 naar bed, maar ik ga er 6 dagen in de week ook om kwart over 3 in de morgen weer uit.
Dus in een nacht slaap ik bijna 7 uur achter elkaar en soms nog wel eens iets meer, omdat ik dan bijvoorbeeld al om half 8 of 8 uur al naar bed ga.
Als ik om kwart over 3 in de ochtend eruit ga, dan moet ik weer aan de slag bij de krant en ik ben dan ook best wel lekker uitgerust.
Maar wanneer ik klaar ben met de krant, dan ben ik meestal ook wel weer moe en soms heel moe.
Over het algemeen ben ik tussen 6 en 7 uur weer thuis, maar er zijn soms ook wel eens uitzonderingen en dan ben ik later thuis en heel soms ben ik heel wat later thuis.
Als ik dan thuis kom tussen 6 en 7 uur ga ik gelijk met de honden naar buiten en als ik dan terug kom geef ik ze eten en zorg ik dat ik zelf te eten heb.
Dan rond 8 uur half 9 's morgens ga ik weer terug naar bed en zet ik mijn wekker op half 12 of 12 uur.
Ook dan weer heb ik zeker 3 tot 4 uur geslapen en dan moet ik me soms nog uit bed slepen.
In de middag doe ik afhankelijk van de bezorgklachten een rondje kranten nabezorgen en doe ik soms nog wat andere kleine dingen.
Om half 4 in de middag moet ik weer bij de krant zijn, maar dan voor de avondkrant.
Meestal ben ik dan een tot anderhalf uur bezig en kan ik weer naar huis en begint zo langzaam aan de avond weer te komen.
In de avond is het even wat eten en wat ontspanning of wat andere dingen doen en dan ga ik weer naar m'n bed rond half 9.

Zolang ik bezig ben gaat het op zich wel, maar zodra ik ga zitten voelt m'n hele lijf zwaar en zwak en heb ik echt een heel moe gevoel en zelfs mijn ogen kunnen dan een beetje zwaar aanvoelen.
Een maand of 2 geleden kwam de vermoeidheid echt van mijn buik af,  dus van mijn PDS.
Toen had ik ook al last van behoorlijke vermoeidheid, maar voelde het toch net even wat anders als dat het nu voelt de afgelopen weken.
Sinds een paar weken gebruik ik hele zware pijnstillers en die kunnen ook wel eens vermoeidheid veroorzaken en dat zal net dat stukje zijn die het een beetje anders maakt.
Nu heb ik wel dat de vermoeidheid sinds de medicijnen op bepaalde momenten het sterkst zijn en dat voel ik dan aan m'n lijf en omdat ik dan duizelig of wiebelig word. Het is maar net hoe je het noemt.
Als ik dus echt wiebelig word, dan moet ik dus echt even gaan liggen op bed en meestal gewoon even gaan slapen.
De momenten dat de vermoeidheid het sterkste is, dat is meestal als ik klaar ben in de ochtend met de krant en in de avond na een dag.
Nu had ik dat ook al zonder de medicijnen, maar nu heb ik er met de medicijnen des te meer last van waardoor het voor mij echt als een beetje extreme vermoeidheid voelt.
Als ik stil zit en dat is dan meestal in de middag, dan voelt mijn lijf dus al best wel moe en daar geef ik met dan eigenlijk helemaal nog niet aan toe.
Wanneer ik dus echt stil zit en niks doen, dan voel ik het dus heel goed en wanneer ik in m'n autootje stap, dan voel ik het ook wel een beetje, maar dan ben ik toch nog bezig.
Nu heb ik dat gevoel gelukkig maar zelden in de auto en mocht het gevoel nog erger worden terwijl ik in de auto moet stappen om naar de krant te gaan, dan zorg ik er gewoon voor dat ik niet hoef te rijden.

Nu ik dus dat gevoel heb van extreme vermoeidheid, zit ik me wel eens af te vragen waar het vandaan komt. Want laat ik eerlijk zijn voordat ik de medicijnen gebruikte, had ik heel veel pijn in m'n buik en door die pijn kreeg ik PDS-klachten.
Nu ik de medicijnen gebruik om de pijn te verdrijven, ben ik wat rustiger en heb ik dus geen of bijna geen pijn meer, maar dat wil niet zeggen dat het in orde is met m'n buik.
Dus door de pijn kreeg ik veel meer spanningen en dat sloeg dan weer op m'n darmen waardoor de PDS ook weer naar boven kwam en had ik het dus dubbel op.
Door de pijn en spanningen raakte ik moe tot uitgeput en sliep ik ook best wel veel terwijl ik niet veel deed.
De medicijnen die ik nu gebruik, kunnen dus ook zorgen voor vermoeidheid en of slaap.
Nou ja van de slaap heb ik dan niet zo'n last, maar wel van de vermoeidheid.
Daarom vraag ik me nu wel eens af waardoor het komt.
Komt de vermoeidheid door m'n PDS en de nu onderliggende pijn of komt het door de medicijnen die ik nu gebruik of komt het door de combinatie van beide dat ik zo extreem moe ben.
Ergens zou ik me daar niet te veel mee bezig moeten houden, maar ja omdat ik het gevoel heb dat ik meer slaap op een dag en dat ook echt nodig heb, heb ik het gevoel dat ik daardoor net iets minder leef.
Soms heb ik ook wel eens het idee dat ik me door de vermoeidheid niet altijd moet laten leiden en daardoor mezelf er niet te veel aan toe moet geven.
Maar aan de andere kant zeg men ook heel vaak dat je naar je lichaam moet luisteren, dus waar ben je dan beter mee en wat is dan verstandiger?

De vermoeidheid die ik ervaar zal waarschijnlijk wel in het niets vallen in vergelijking met mensen die ME/CVS hebben en zal het ook wel totaal niet te vergelijken zijn.
Maar zoals ik al zei, vanuit mijn beleving is het een gevoel van extreme vermoeidheid.
Wat wel een feit is dat vermoeidheid samen kan gaan met PDS en wat ik eerder aangaf, is dat de medicijnen dus voor vermoeidheid kunnen zorgen.
Dus zou ik kunnen zeggen dat het dubbel op is.
Nou ja en zo kan ik nog wel even door gaan, maar waar het mij om ging heb ik duidelijk gemaakt.
Ik zei al dat ik er af en toe last van had, maar het is niet zo dat het me gek maakt of wat dan maar ook, want zo erg vind ik het nou ook weer niet.
Net als in zoveel gevallen zul je er iets van moeten maken daar waar je mee te maken krijgt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten