Wat ALS??

Gisteren zat ik gewoon weer eens een beetje te denken over van alles en nog wat.
Wat toen bij het sterkste naar boven kwam was het begrip ALS.
Waarom zat ik nou juist hieraan te denken?
Misschien is het wel raar dat ik hieraan zit te denken, maar volgens mij doen wel meer mensen dat.
Bij heel veel dingen die in je leven gebeuren, denk je wel eens wat ALS?
Eigenlijk is het begrip ALS iets waar je niet te veel aan moet denken, want vaak weet je de uitkomst toch niet en zul je er ook niet achter komen.

Ik zal eens wat voorbeelden noemen vanuit mijn eigen leven en gebeurtenissen.
Toen ik geboren werd, moest ik in de couveuse omdat ik te vroeg geboren was en in de couveuse heb ik iets te veel zuurstof gehad.
Door dat teveel aan zuurstof heb ik een lichte hersenbeschadiging opgelopen waardoor ik minder goed kan kijken en daarom heb ik nu dus een visuele handicap.
Die visuele handicap heb ik dus al m'n hele leven en weet ik eigenlijk niet beter dan dat het zo is.
Toch denk ik wel eens, ALS ik nou niet in de couveuse zou hebben gelegen, zou ik dan wel goed hebben kunnen kijken en hoe zou mijn leven er dan uit hebben gezien?
Tja hier heb je het dan, het begrip ALS.
Dit is echt een ALS vraag waarop ik geen antwoord op zal krijgen en waarop je je alleen kan proberen voor te stellen hoe het er dan voor mij uit zou hebben gezien.
Zelfs dan nog hoeft mijn voorstelling daarvan niet te kloppen, want je weet het gewoon niet.

In 1995 heb ik een ernstig brommer ongeluk gehad, waardoor ik een buiktrauma heb opgelopen.
Aan die buiktrauma ben ik geopereerd en toen is bij mij de ellende met m'n buik begonnen.
Door dit ongeluk heb ik Prikkelbare Darm Syndroom (PDS) opgelopen of in ieder geval is het daarmee  begonnen.
Daarbij komt nog eens dat ik heel veel littekenweefsel aan de operatie en de verwondingen over gehouden heb en dat littekenweefsel zorgt er weer voor dat ik heel veel verklevingen heb in m'n buik.
Ook hierbij denk ik wel eens, ALS ik dat ongeluk niet gehad zou hebben, dan zou ik nu waarschijnlijk geen PDS hebben en zeker te weten geen verklevingen.
Dan had mijn leven er waarschijnlijk heel anders uit hebben gezien als dat het nu is en zou ik niet zoveel met ellende hebben gehad door m'n buik.
Ook hier weer het begrip ALS!
Wie zegt dat ik geen PDS zou hebben gekregen zonder dat ongeluk?
Want de oorzaak van PDS is nog steeds niet bekend en zijn er alleen maar vermoedens waardoor PDS veroorzaakt wordt.
Dus wie weet hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik dat ongeluk niet gehad zou hebben.
Als ik het over mijn verklevingen heb, ook dat weet ik eigenlijk niet zeker.
Misschien had ik wel weer anders gekregen op mijn pad waardoor ik toch verklevingen zou krijgen en hebben, maar dan niet omdat ik dan geopereerd moest worden door een ongeval.

Het leven wat ik nu leid is het leven zoals het nu op dit moment is en daarmee zal ik het moeten doen.
Ik leef in het nu en het nu is veel belangrijker dan denken van ALS......
Ja ik heb een visuele handicap of beperking, het is ook maar net hoe je het bekijkt.
Voor mij is dat een heel normaal iets die visuele beperking, omdat ik het al m'n hele leven heb.
Wanneer ik naar m'n PDS kijk, ja dat is iets waar ik mee om heb moeten leren gaan en waarbij ik nog steeds dingen van bij leer of ontdek.
Ook wat beteft mijn verklevingen leer ik steeds beter mee om te gaan en sinds kort heb ik daar hele zware pijnstillers voor, omdat die verklevingen voor heel veel pijn zorgen.
Ik heb er totaal niks aan om te gaan zitten denken hoe het zou zijn zonder al deze dingen, want het is nou eenmaal gewoon niet zo.
Met al deze ongemakken zal ik het gewoon moeten doen de rest van mijn leven en dat klinkt misschien hard, maar dat is wel de realiteit voor mij.
Ik zou ook wel willen dat ze iets hebben waardoor ik niet meer met deze ongemakken door het leven zou hoeven, maar helaas wondermiddelen hebben ze nog steeds niet.
Lichamelijk kan ik dan wel niet genezen, maar wel geestelijk gezien kan ik genezen.
Als je je afvraagt hoe, nou dat is eigenlijk heel simpel.
Je geneest geestelijk doordat je deze ongemakken accepteert of omdat je jezelf erin berust.
Want wanneer je dat doet, dan zal er rust komen in je hoofd en in je hele doen en laten, waardoor je het leven weer net iets makkelijker aan kunt.

Het begrip ALS waarin je de vraag stelt is net zo iets als wanneer je de vraag stelt waarom ik?
Allebei zijn het dingen waarop je eigenlijk het antwoord niet zult krijgen.
Daarom is het gewoon een verspilling van tijd en is het een grote kwelling voor jezelf.
Het maakt niet uit in wat voor situatie je zit, het kan zijn dat je ziek bent geworden of omdat er iemand is overleden.
Het is gewoon allemaal heel vervelend en heel erg balen, maar in alle gevallen zul je er iets van moeten maken en dat valt gewoon niet altijd mee.
Leer gewoon met de dingen om te gaan die op je pad komen.
Als het leuke dingen zijn, dan zul je er sneller mee om kunnen gaan omdat het gewoon niet vervelend is.
Wanneer we iets op ons pad krijgen dat we niet leuk vinden of wat een grote vervelende impact heeft, dan zul je daar moeilijk mee om kunnen gaan en zal het leer proces langer duren.

Wat er dan ook op je pad terecht mag komen, het zal allemaal z'n redenen wel hebben.
Het leven is nou eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn, maar je kan altijd proberen om er iets positiefs van te maken en dat is waar je je aan vast moet houden.