Heel erg blij.

Blij zijn kennen we allemaal wel op wat voor een manier dan maar ook.
Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er wel blij om worden.
Wanneer men dan ook heel erg blij is, dan is het humeur vaak ook heel erg prettig.
Niet alleen voor jezelf is het dan heel erg prettig, maar ook voor andere mensen om je heen is het prettig.

De afgelopen maanden heb ik heel veel last gehad van mijn buik en heb ik heel veel pijn gehad.
In de afgelopen twee jaar is het voor mij best wel een aftakeling geweest, want jammer genoeg had steeds vaker pijn en die periodes duurde ook steeds langer.
Als de pijn dan weer een beetje gezakt was, kon ik weer een beetje m'n ding doen.
Ook wanneer ik ging werken, ging dat natuurlijk ook een stuk makkelijker en ook een stuk prettiger.
Maar als ik pijn had, dan moest ik het vaak toch af laten weten.
Toch zeker de laatste maanden was het helemaal niet meer om te houden, want soms had ik zoveel pijn en daarbij kwam er dan ook nog eens een flinke pijnscheut bij, dat ik gewoon door m'n knieën zakte.
Dus als ik ergens liep en ik zat in zo'n situatie, dan was dat best wel een raar zicht.
Zo liep ik nog voorzichtig wat rond en het andere moment met een pijnscheut boven op de pijn, zat ik ineens op de grond op m'n knieën.
Daar voelde ik me wel zo rot onder dat ik er bijna depressief van zou worden, maar dat deed ik niet.
In al die maanden heb me gewoon vast gehouden aan het feit dat het ergens wel weer een keer goed zou gaan en daar hield ik me mee overeind.
Ook zocht ik op vele manieren naar afleiding door dingen te gaan doen die ik nog wel kon doen.
Afleiding helpt ook vaak heel goed om niet depressief te worden en niet te wanhopen.

Nou ja zoals ik al eerder heb geschreven, heb ik pas een onderzoek gehad en daarbij is niks gevonden.
Het enige wat er nu nog mogelijk was bij mij wat de pijn veroorzaakte, waren verklevingen.
Aan verklevingen kun je eigenlijk niks doen en dat is best wel vervelend.
Je kan het laten opereren, maar dat is nou niet echt bevorderlijk en het is altijd maar de vraag of dat het helpt.
Als je verklevingen laat opereren, dan is het altijd maar voor tijdelijk en dan komt het weer terug.
Ook kan het zijn dat het nog erger terug komt en dan heb je er misschien nog meer last van als dat je al had.
Dus opereren is voor mij nog geen optie, dan moet het echt al nodig zijn en dan moet het als laatste redmiddel zijn en dat komt neer dat het dus mijn laatste optie is.
Je kunt ook nog eens proberen om je te laten behandelen bij een osteopaat, want die maakt dan de verklevingen los door het op een bepaalde manier te masseren.
Ik zelf ben er ook mee begonnen, maar ik kan nog niet zeggen of dat het bij mij helpt.
Wat ik wel begrepen heb, is dat het bij de meeste mensen wel baat heeft.
Ook als je geen verklevingen heb, maar je hebt wel PDS, ook dan kun je bij een osteopaat goed terecht.
Verder heb je dan nog pijnbestrijding zodat je geen of nauwelijks pijn hoeft te hebben van de verklevingen en dat is waar de specialist bij mij ook voor heeft gekozen.

Maar waar ben ik nu zo blij om? Omdat ik gisteren en vandaag nauwelijks pijn heb gehad door de pijnstillers die ik van de huisarts gekregen heb.
Ik heb nu sinds een paar dagen van die pleisters aan op mijn lijf zitten en die zorgen dat er elk uur een stof via m'n huid mijn lichaam in komt.
Eerst begon ik met 1 pleister die 5mg per uur afgeeft, maar die was nog te licht.
Nu moest ik er nog een bij plakken en dus krijg ik nu 10mg per uur van die pijnstillende stof in mijn lichaam.
Deze dosis is al een heel stuk beter en heeft de pijn al een behoorlijk eindje weg gewerkt.
Nu zit ik nog in een proef periode en misschien dat de dosis nog iets of wat verhoogd moet worden, maar dat mag de pret niet drukken.
Doordat ik nu al een heel stuk minder pijn heb, vind ik dat zo'n geweldige kick dat ik er gewoon helemaal bij van wordt.
Ook als het om mijn PDS klachten gaat heb ik niet te klagen, want aan de ene kant worden ze wel opgewekt door de pijnstiller, maar aan de andere kant kan ik met die klachten nog leven.
De PDS klachten die het met zich meebrengt bij mij, zijn winderigheid, boeren en obstipatie.
Voor die obstipatie moet ik nu zeker elke dag een paar zakjes metamucil innemen, want anders gaat het niet goed.
Maar ondanks dat, ben ik gewoon hartstikke blij.
Omdat ik nu weer een beetje uit de voeten kan en weer wat dingen kan doen die ik een tijd lang niet heb kunnen doen, ben ik gewoon zo door het dolle heen dat ik er gewoon heel blij van werd vandaag.
Nu moet ik ook wel zeggen dat ik wel een beetje over m'n grenzen heen ben gegaan en dat ik het nu dus wel moet bekopen met pijn.
De pijn is dus nu zo erg, dat de pijnstiller het niet volledig weg kan halen.
Maar toch heb ik vandaag heel erg genoten van de dingen die ik vandaag heb gedaan.

Iedereen die een beetje in de zelfde soort situatie zit als ik, wil ik zeggen houd moed!!!
Er is echt wel een moment waarop je je echt een stuk beter voelt en het maakt dan echt niet uit door wat.
Of het nu komt door medicijnen of door therapieën, maar als dat het gene is waardoor je weer lekker in je vel komt te zitten, dan is dat gewoon goed.
Houd gewoon vast aan het positieve en probeer in goede en in slechte momenten te genieten.
Ik kan het nu zeggen omdat ik het door gemaakt heb, maar makkelijk is het niet.