Fijn als je begrip krijgt.

Bij PDS kom je heel vaak onbegrip tegen en dat is niet altijd even leuk en zeker niet altijd even makkelijk.
Toch moet er altijd het beste van zien te maken en ook dat valt niet altijd even mee.
Soms kun je ook wel eens mazzel hebben en dan kom je ineens iemand tegen die wel begrip heeft voor je en het ook wil leren begrijpen wat PDS is.
Negen van de tien keer kom je iemand tegen die geen begrip heeft en dan die ene keer kom iemand tegen die heel anders is en dat geeft dan toch ook wel weer een fijn gevoel.

Pas geleden heb ik iemand leren kennen en dat was eigenlijk een hele spontane ontmoeting.
Vanaf het begin klikte het heel goed en waren onze gesprekken heel erg open en dat is ook iets wat je niet altijd direct meemaakt.
Als je hele open gesprekken hebt, dan merk je vaak dat de ander zelf ook al het nodige achter de rug heeft en daardoor heeft die persoon makkelijker begrip voor je.
Ook al heeft die persoon heel wat anders mee gemaakt en met hele andere dingen geworsteld in het leven, toch is dat de sleutel die ervoor zorgt dat je heel anders naar dingen gaat kijken.
Het is vaak gewoon zo dat een mens eerst een behoorlijke klap moet krijgen binnen z'n leven, voordat men echt begrijpen kan wat er met een mens allemaal kan gebeuren.
Ik denk dat alles wat er op je pad beland binnen dit leven nooit zonder reden gebeurd.
Vraag me niet wat die redenen dan zouden kunnen zijn, want dat weet ik ook niet en dat is ook niet altijd belangrijk. Ook in toeval geloof ik niet en dat komt dan weer neer op het feit dat er voor alles wat er gebeurd een reden is.
Misschien is het je wel eens opgevallen dat met alles wat je meemaakt of mee gemaakt hebt, je er ten alle tijden wijzer van wordt omdat je van die dingen juist heel veel leert.
Van alle negatieve dingen die je op je pad krijgt of gekregen hebt, valt altijd wel iets positiefs te halen.
Juist dat positieven moet je vast houden om niet gek te worden en om dat gene te doen wat je wil doen of wat je denkt dat je moet doen.

In ieder geval om terug te komen op die ontmoeting met die persoon, kan ik zeggen dat het iets heel fijns was en dat ook dit niet zonder reden op mijn pad is gekomen.
Van de week heb ik hier een avondtje lekker mee zitten kletsen en dat heeft een heleboel los gemaakt bij mij.
Wat in ieder geval voor mij gold is dat de persoon heel erg begripvol was over het feit dat ik PDS heb en dat is dan wel zo/n fijn gevoel, omdat je dan je verhaal kunt doen zonder dat je het eigenlijk hoeft te verdedigen.
Omdat die persoon ook heel vrij was in haar doen en laten en het vertellen, voelde ik me dus ook een stuk vrijer om mijn verhaal te doen en gaf me heel veel voldoening.
Zo'n iemand heeft ook geen voor oordelen en is eerder geneigd om eerst te luisteren en dat is wat het verschil maakt ten opzichte van andere die geen begrip hebben.
Soms het ook heel veel opluchting geven als je je verhaal kunt vertellen en het is soms ook gewoon fijn om erover te kunnen praten zonder bang te zijn dat je niet begrepen word.

Wees nooit bang om je verhaal te doen en blijf het ook gewoon vertellen, ook al heeft die persoon er geen begrip voor of heeft hij daar voor oordelen over.
Immers jij weet toch hoe het in elkaar steekt en jij weet toch waar je mee loopt te tobben.
Zolang je eerlijk bent tegen over jezelf, dan kun je ook eerlijk zijn tegen over een ander en het maakt dan echt niet meer uit wat ze er over zeggen.
Daarom nogmaals jij weet hoe zit en dat is het belangrijkste, maar dat neemt niet weg dat je er soms best een hoop moeite voor moet doen.
Hou je eigen gewoon voor ogen dat je altijd wel eens de juiste persoon tegen komt en die jou net dat extra geeft en dat extra geeft je dan ook een hoop energie.
Tenminste zo is het zoals ik het ervaar en ervaren heb en ik denk dat dit voor best wel een hoop mensen zal gelden en zo zal zijn.

Voor meer informatie over PDS, kijk dan eens op www.pdsb.nl