Waarom heb ik PDS?

Als PDS-patiënt vraag je je dan wel eens af, waarom heb ik PDS? en waarom moest mij dit nou juist overkomen? Waarom heb ik die klachten en waarom kunnen ze nou niks vinden?
Volgens mij heeft iedereen die PDS heeft zich dit wel eens afgevraagd of in ieder geval de meeste.

Ik heb hem me wel eens afgevraagd waarom juist ik nu PDS moet hebben en dat ik daar zoveel last van heb. Toch zeker in het begin als toen ik nog niet wist wat er allemaal aan de hand was.
Ik heb me in het begin afgevraagd waarom ik al die klachten heb en waarom ze iedere keer niks konden vinden en dat is dan op dat moment erg frustrerend.
Bij elke klacht die je hebt kun je je afvragen waarom je het hebt, bijvoorbeeld waarom je zoveel pijn hebt of waarom je ontlasting meer is wat het vroeger was.

Als ik nu kijk naar de vraag waarom heb ik nou PDS?
Je kunt je die vraag je hele leven blijven stellen, maar krijg je nu antwoord op die vraag?
Het antwoord weet je denk ik al wel.
Nee je zult het antwoord niet krijgen op die vraag waarom heb ik PDS?
Ik heb in de loop der jaren geleerd om me die vraag niet meer te stellen en om die vraag dus naast me neer te leggen en te accepteren dat ik PDS heb.
Het is een feti dat je op zo'n soort vraag heel graag antwoord zou willen hebben, maar er zijn van die vragen waar je toch geen antwoord op zult krijgen.
Als je bij die vraag blijft hangen, dan maak je het jezelf erg moeilijk en zorgt het voor een hoop frustraties.
Nu is dit een vraag die ik verband breng met PDS, maar zo zijn vele dingen waarop je die vraag kunt stellen. Bijvoorbeeld waarom ben ik verkouden? Zou je daar nu het antwoord op krijgen?
Ik denk het niet, je denkt te weten waarom je verkouden bent en daarmee stel je je zelf gerust en leg je het naast je neer en accepteer je dat je verkouden bent.
De enige troost bij verkoudheid is, dat iedereen wel eens een keer verkouden is, dus ook de mensen die geen PDS hebben.

Ik heb het nu zo goed als geaccepteerd dat ik PDS heb, maar soms is het ook wel weer heel moeilijk om het te accepteren en zeker als je er weer heel veel last van hebt.
Zo'n moment kun je dus hebben als je heel veel pijn hebt en dat je daardoor weer iets leuks aan je neus voorbij moet laten gaan.

Vaak krijg je bij de vraag waarom heb ik PDS? nog meer vragen die boven komen.
Het meest voor de hand liggende vraag is dan, hoe kom ik nu aan PDS?
Ook op deze vraag zul je op dit moment geen antwoord krijgen, heel misschien in de toekomst.
Bij iedere PDS-patiënt is het verschillend waardoor PDS is door ontstaan of waardoor het is gekomen.
Als ik naar mezelf kijk, dan leg ik de oorzaak van mijn PDS bij het ongeluk die ik heb gehad.
Doordat ongeluk moest ik geopereerd worden om weer te kunnen herstellen.
Bij sommige PDS-patiënten is ligt doorzaak doordat ze een voedselvergiftiging hebben gehad en bij weer andere kan het zelfs zijn door een ontsteking in de darmen.
Iets heeft er gewoon voor gezorgd dat het niet meer lekker werkt in onze darmen en daar is men vandaag de dag nog steeds niet achter wat dat is.

Voor zover ik weet is je buik een hele grote factor in je lichaam. Je buik bepaald voor een groot deel je weerstand, maar het speelt ook een hele grote rol in hoe je je voelt qua lichaam.
Buikklachten kunnen heel vermoeiend zijn, dus ook voor gezonde mensen, maar omdat we PDS hebben zijn wij er nog gevoeliger voor en zijn we vaak ook veel moeier dan andere.
Hoe vervelend het ook is leg die hele vraagstelling naast je neer waarom je PDS hebt en accepteer het gewoon. Het is makkelijker gezegd dan gedaan en ik heb er ook heel lang over moeten doen om zover te komen waar ik nu ben.
Geniet zoveel mogelijk van het leven en geniet van elke dag.
Heb je een dag of een paar dagen geen last van je klachten, zorg er dan voor dat je dubbel en dwars van zo'n dag geniet. Elke dag is er een en zeker als je even geen of weinig klachten hebt, want morgen kan het wel weer eens voorbij zijn.

Ik heb ook heel veel last van klachten en voornamelijk heel veel pijn en daardoor kan ik niet altijd even veel en soms is het zo erg dat ik gewoon niks kan en rustig aan moet doen.
Misschien niet echt het leukste om te doen en zeker niet als je afgesproken heb met mensen om iets leuks te gaan doen, maar ook dan is mijn motto geniet dan ook van dat moment.

Denk maar bij jezelf, jammer ik heb PDS en ik laat m'n kop er niet bij hangen en ga gewoon proberen om van iedere minuut van de dag en iedere dag van de week gewoon genieten en er wat moois van maken. Kop omhoog en schouders recht en je kunt alles aan, zelf als je niet veel kan.

Meer informatie over PDS, ga dan naar de website van de PDSB www.pdsb.nl