Werk en PDS

Werk en PDS dat kan voor sommige mensen heel goed en voor sommige mensen weer wat minder.
De mate waarin iemand kan werken met PDS, heeft te maken met hoe erg de klachten zijn van iemand.
Hoe dan ook het blijft in zeker zin altijd lastig om te werken als je PDS hebt.
Het is in ieder geval mogelijk om met PDS te werken en in welke mate dat is, dat is voor een ieder om dat zelf te bepalen. Want iedere persoon is weer anders en bij een ieder zijn de klachten van PDS ook weer verschillend.

Er zijn mensen die kunnen praktisch fulltime werken, hoewel dat ook niet altijd mee valt voor die personen, want aan het einde van de dag zijn ze toch wel heel erg moe.
Want zelfs als je werkt, zul je altijd wel last hebben van je klachten en dan heeft het ook wel een beetje te maken met wat voor werk iemand doet om het fulltime vol te houden.
Dan heb je de mensen die niet fulltime aan de slag kunnen, maar die wel parttime kunnen werken.
De aantal uren die iemand dan kan werken hangt ook weer af van hoe erg de klachten zijn en hoeveel je kunt hebben.

Als ik nu mezelf weer eens even als onderwerp pak, want dat is voor mij het makkelijkste.
Er zijn bij momenten geweest dat ik fulltime kon werken en dat heb ik toen die tijd ook gewoon gedaan.
Niet te min dat ik af en toe last van mijn buik had of dat ik dagen had waarin m'n buik behoorlijk aan het vervelen was of dat ik soms behoorlijk moe was.
Ik ga even terug naar het moment dat ik als fietsenmaker aan het werk was en dit is rond 1998 geweest, het kan ook zijn dat dit een een jaar eerder is geweest.
Maar goed ik werkte in die tijd als fietsenmaker en dat vond ik heel erg leuk om te doen.
Je bent bezig met mensen, je adviseert ze en je beantwoord hun vragen en je repareert hun fiets of bromfiets/snorfiets.
Ik maakte uren van 9:00 tot 17:30 en dat 5 dagen in de week en zolang het rustig was, dan kon in de dingen lekker op m'n gemak doen en dat was dan ook wel weer heel prettig voor mijn buik.
Soms had je ook van die dagen dat had je het hartstikke druk en dan had bijna niet de kans om even rustig te gaan zitten of om gewoon wat rustiger aan te doen.
In ieder geval als het dan heel erg druk was op een dag, dan kon mijn buik wel eens heel erg in de weg gaan zitten, doordat hij pijn ging doen en dat ik daar soms ook behoorlijke gasvorming bij kon krijgen.
De pijn kon ik soms een beetje verbijten en soms had ik daar heel erg veel moeite mee en dat is dan wel heel lastig als je dan niet rustig aan kan doen.
Bij de gasvorming waar ik dan last van kreeg, dan gebeurde het vaak dat ik heel erg winderig werd en dan zal er jammer genoeg ook een heel vervelend luchtje aan.
Erg vervelend en heel erg genant als je met klanten bezig bent en daar word je nou niet echt vrolijk van.
Om even een voorbeeld te noemen, er kwam een keer een man binnen en die vroeg of z'n band van zijn fiets gemaakt kon worden en of hij daar dan op kon wachten.
Mijn baas toen der tijd zei dat het geen probleem was en vroeg of ik dat dan even wilde doen.
Nou ik begin met het repareren van de fietsband van de klant en bij deze werkzaamheden moest ik door mijn knieën en op het moment als ik dan door mijn knieën ging, dan kon ik mijn wind niet meer ophouden en ontsnapte hij gewoon.
Op het moment dat die wind ontsnapte, kwam de klant net op dat moment even bij me staan om te kijken en dan hoorde ik hem als snuiven omdat mijn wind behoorlijk stonk op dat moment.
Ik durfde op zo'n moment die man niet eens meer aan te kijken en de klant hield uit fatsoen gewoon zijn mond, maar ik kan je vertellen dat dit echt een zeer vervelende en onprettige situatie is.
Ik voelde me dan altijd zo opgelaten en zo onprettig, maar ik kon daar niet zo gauw wat aan doen.
Als de klant eenmaal de deur uit was, dan voelde ik me gauw weer wat beter en liet ik het maar weer gauw van me af glijden.
Nu achteraf kan ik erom lachen, maar ik zeg je bij deze dat ik het niet graag nog een keer mee zou willen maken omdat het me toen de tijd mijn zelfvertrouwen een flinke dauw heeft gegeven.
Met mijn baas, de eigenaar van de fietsenwinkel kon ik er gelukkig ook gewoon over praten en hij had gelukkig ook heel veel begrip voor.
Af en toe maakte hij er een lolletje van, want als ik weer eens een dag had waarbij ik heel erg winderig was en ook nog eens heel erg stonken, dan riep hij me wel eens en dan had hij gauw zelf een wind gelaten en dan zei hij altijd ik moest toch even tegengas geven.
Op zo'n moment kun je ermee lachen en dan zorgt er dan ook voor dat het de vervelende momenten iets deed verzachten.

Nadat ik gestopt ben als fietsenmaker, heb ik nooit meer fulltime kunnen werken.
Mijn klachten waren erger geworden en ik wilde nooit meer van die momenten hebben dat ik met klanten of collega's zou zitten en dat ik dan een dag zou hebben dat ik heel erg winderig zou zijn.
Ook als het om druk op me kwam te staan vanuit mijn werkgever of collega, dan ging mijn buik behoorlijk pijn doen en dat kon ik dan altijd maar eventjes aan.
Als dat langer als 2 dagen ging duren, dan werd de buikpijn steeds erger en uiteindelijk zat ik dan weer thuis in de ziektewet van de buikpijn en dat vond ik zelf helemaal niet prettig.
Op zo'n moment als ik dan thuis zat, dan kon ik wel eens van die momenten hebben dat ik me schuldig kon voelen tegen over de mensen van mijn werk, waardoor mijn zelfvertrouwen zakte.

Vandaag de dag werk ik nog steeds parttime bij de verspreiding van de krant en ook dit is niet echt ideaal, maar ik kan er tot nu toe nog gewoon mee omgaan en mee leven.
Ik heb de mazzel dat ik nu ook heel veilig zit qua werk, want het niet gaat om te werken, dan kan ik gewoon afzeggen zonder dat ik daar op afgerekend word.
Het feit dan ik gewoon af kan zeggen van mijn werk en dat ik daar heel flexibel in kan zijn is heel erg fijn en dat is voor mensen met PDS heel erg prettig en is eigenlijk een noodzaak.
Flexibiliteit in je werkzaamheden of bij je werkgever is gewoon een must als je PDS hebt en als je dat kunt krijgen ongeacht of je fulltime of parttime werkt, dan zit je heel erg goed.

Zelf heb ik al de nodige situaties meegemaakt als het om werk gaat en ik heb er mijn goede momenten gekend en ik heb er mijn vervelende momenten gekend.
PDS zal hoe dan ook in zekere zin altijd wel een gevecht zijn met jezelf en met de maatschappij en daar zul je altijd wel een beetje rekening mee moeten houden.

Wat ik met dit stuk wil zeggen is dat je heel erg naar jezelf moet kijken en heel goed naar je eigen lichaam moet luisteren.
Alleen jij bent degene die kan bepalen wat je wel en niet aan kan met je PDS klachten.
Ook alleen jij bent degene die kan weten wat je nodig hebt om te kunnen werken.
Soms zul je eerst moeten kijken hoeveel uur je aankan om te werken en op welke tijden je zelf het beste kunt werken. Veel PDS patiënten hebben in de ochtend veel tijd nodig, maar ook jij zelf weet hoeveel tijd je in de ochtend nodig hebt.
Het is voor ieder mens belangrijk dat ze wat te doen hebben overdag en dat ze het gevoel hebben dat ze nuttig bezig zijn, want alleen maar thuis zitten is nou ook niet echt leuk.
Als je werkt heb je toch wat contact met andere mensen en het is gewoon prettig om wat te doen te hebben, of het nu betaald is of dat het nu vrijwillig is.

Heb je PDS en wil je ervaringen van lotgenoten lezen of wil je jou ervaring graag delen met lotgenoten?
Ga dan naar de Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging (PDSB) en word lid.
Als je lid bent van de PDSB, dan kun je op het ledenforum en daar kun je ervaringen van lotgenoten vragen of lezen en tevens kun je jou verhaal ook kwijt.
www.pdsb.nl