woensdag 16 februari 2011

Spanning en ontspanning bij PDS

Bij mij hebben spanning een heel groot effect wat betreft de klachten bij PDS.
Zo ver ik weet heeft spanning en ontspanning altijd al wel effect op de buik bij mensen, maar PDS-patienten hebben daar meer last van.

Zo lang het bij allemaal rustig en relax verloopt in m'n dagelijks leven, dan gaat het allemaal best wel goed en kan ik de dingen goed hebben en dus ook de klachten die ik heb.
Zodra er iets gebeurt waar enige spanning bij komt kijken, dan heeft dat direct gevolgen op mijn klachten en dat is behoorlijk vervelend.
Om een voorbeeld te noemen pak ik iets waar ik dagelijks doe en mee te maken heb.
"S morgens ben ik aan het werk als assistent-distributeur en dat betekent dat als er een bezorger niet kan komen omdat hij/zij ziek is, dan moet ik de desbetreffende krantenwijk gaan bezorgen.
Ook help ik mee om de kranten af te tellen om zo de bezorgers de juiste kranten en aantallen te geven voor hun krantenwijk.
Over het algemeen gaat het allemaal goed en hoef ik niet zo heel veel te doen als praktisch alleen maar mee te helpen met het aftellen van de kranten.
Maar net als afgelopen december toen het zo ontzettend veel gesneeuwd had, dan gaan de dingen toch net even iets anders en loopt het niet allemaal even soepel.
Om maar te beginnen met het feti dat je al heel erg uit moet kijken als je de weg op gaat en dat je geen brokken maakt, kost voor mij op zo'n moment al best veel energie en brengt op deze manier ook de nodige spanningen met zich mee.
Als er met dit soort weer dan ook nog eens bezorgers afbellen omdat ze ziek zijn, dan word de druk al weer een stukje groter bij mij en dat lever al weer iets meer spanning op.
In die periode dat het zo gesneeuwd had gebeurde het dus regelmatig dat bezorgers afbelde omdat ze ziek waren en dus niet konden bezorgen.
In zo'n geval probeer ik zo snel mogelijk weg te gaan om zo vroeg mogelijk te beginnen met bezorgen.
Hoe vroeger ik weg ga des te minder verkeer is er en scheelt dat al weer iets in de spanning.
Maar helaas lukte dat dus niet altijd, omdat de kranten al later aangeleverd werden en omdat de vaste bezorgers toch eerder hun kranten moesten hebben, anders zouden de meeste het al niet gaan halen met hun school of stage.
Vaak begon ik dus met bezorgen om 6:00 en dan begint het verkeer toch langzaam op gang te komen en vaak was het in die periode nog eens zo dat het dan al gauw druk werd, omdat de meeste mensen eerder van huis af gingen.
Onder het bezorgen moest ik al meer moeite doen om ergens te komen en dan moest ik ook nog eens uitkijken dat ik niet op m'n gezicht zou vallen door de sneeuw en ijs.
Doordat ik dus al die moeit moest doen om voorzicht op de juiste plaatsen te komen en om te zorgen dat ik niet onderuit zou gaan, koste me dat behoorlijk wat energie en bezorgde me dat ook weer behoorlijk wat spanning.
Normaal als als alles gewoon z'n gangetje gaat, dan ben ik meetal rond 6:30 of 7:00 thuis en dan was ik klaar met de kranten voor die desbetreffende ochtend.
Maar in die sneeuw periode gebeurde het dus bijna dagelijks dat ik pas op z'n vroegs 8:00, 9:00 thuis was en dan had ik er dus al weer de nodige uurtjes op zitten voor die dag.
Ik sta altijd om 3:15 op en dan op mijn gemak even wakker worden en dan ga ik op m'n gemak naar de uitdeelpost van de krant. Dus dan is het wel duidelijk dat ik dan behoorlijk afgebrand was op zo'n moment en dan ging ik ook meestal gelijk even een paar uurtjes terug naar m'n bed.
Zo'n dag als het gesneeuwd heeft en het is dan zo lekker anders gelopen, dan voel ik dat gelijk aan m'n buik en dan komt de pijn langzaam omhoog gelopen.
Jammer genoeg heeft deze periode best wel lang geduurd en werd de spanning groter en de pijn en andere klachten dus ook. Vaak duurt het langer voordat ik weer een beetje in m'n normale doen ben en duurt het dus een behoorlijke tijd voordat de klachten afgezwakt zijn.
Afgelopen december heb ik dus erg afgezien en ik was dus ook blij toen de sneeuw ging smelten.
Sneeuw is heel leuk en mooi om te zien, zolang je er niet perse doorheen hoeft.

In die periode ben ook heel erg moe geweest en heb ik soms dagen gehad dat ik veel geslapen heb.
Slapen geeft bij mij veel ontspanning, maar soms duurde het ook wel eens lang voordat ik n slaap viel, omdat mijn darmen nog veel te vel gespannen waren en veel te bewegelijk en dat deed dan pijn.
Ook m'n spieren deden ook erg vervelend en ook die hadden even tijd nodig voordat ze een beetje tot rust gekomen waren en dan heb ik het over de spieren rond mijn middel, heupen en bovenbenen.
Ik deed in de ochtend gewoon mijn werk voor zover dat ging en wilde lukken en de rest van de dag was ik niks meer waard en kon ik ook niks meer eigenlijk.
Wat ik dan zoveel mogelijk deed was rustig zitten en een beetje afleiding zoeken en af en toe heel erg op mijn gemak met de hond lopen.
Over een stuk waar ik normaal een 10 minuten over doe, daar deed ik dan minstens een half uur over en dat vond de hond gelukkig niet erg. Het gekke is zelfs dat m'n hond gewoon weet dat het niet lekker gaat met me en dus doet ze het ook een stuk rustiger aan met lopen en blijft dan ook dicht bij me in de buurt.
Op deze manier kon ik me lekker ontspannen en kon mijn buik ook tot rust komen en zo hoopte ik ook dat de pijn en ander klachten snel over zouden gaan.
Zoals ik al zei, de klachten die ik in een week gekregen heb, daar deed ik dan al weer een paar weken over voordat ik ervan af was en dat zijn dan hele lange dagen.
Het gebeurde dus ook dat ik niet kon gaan werken door de klachten en dan vond ik het soms wel eens frustrerend, maar daar bleef ik niet te lang bij hangen.
Als ik daar te lang bij die frustraties blijf hangen, dan is het voor de klachten ook niet bevorderlijk.
Het enige wat ik dan doe is me zoveel mogelijk overgeven aan de situatie waarin ik me bevind en dat is niet altijd even makkelijk. Voordat ik dit geleerd had, heeft me dat ook behoorlijk wat jaren gekost.
Acceptatie is het beste wat je kunt doen en dingen maar laten gebeuren die gebeuren. Als je dat niet doet is dat alleen maar nadeel voor jezelf en word je er ook niet beter van.

Om ontspanning te vinden en te krijgen, accepteer ik de dingen zoals ze zijn en gebeuren en houd ik lekker m'n gemak. Soms ga ik op bed liggen en luister ik een leuke audioboek of ik ga op m'n gemak een leuk film kijken waardoor mijn gedachten niet bij m'n klachten zijn.
Je moet natuurlijk geen spannende film gaan kijken, want dat levert ook weer spanning op.
Maar wat is een spannende film, dat is denk ik voor iedereen weer verschillend.

Als je echt moeite hebt om je te ontspannen, dan zijn er altijd manieren die je kunnen helpen om te ontspannen. Je kunt bijvoorbeeld van die cd's krijgen die ervoor zorgen dat je je ontspant of je hebt ook een manier om een cursus ademhaling te volgen.
Ontspanning zorgt ervoor dat de klachten verzachten of verminderen en dat is wat ik uiteindelijk wil als ik veel last heb.

Voor meer informatie kun je altijd even kijken op de website van de Prikkelbare Darm Syndroom Belangenvereniging. www.pdsb.nl

1 opmerking:

  1. Fijn om een verhaal te lezen waar ik me helemaal in herken. Bedankt!

    BeantwoordenVerwijderen