Plotselinge aandrang (PDS)

Iedereen kent het wel, plotselinge aandrang om naar de wc te gaan.
Ik denk dat iedereen het wel eens een keer meegemaakt heeft, wanneer ze ziek zijn en diaree hebben of alleen maar diaree.
Mensen met PDS hebben er vaker last van. De ene persoon heeft er vaker last van dan de andere en dat is bij iedere PDS-patient verschillend.
Het is echt vervelend als je plotseling aandrang krijgt om naar de wc te gaan en toch zeker als je het dan niet op kunt houden, want dan moet je echt direct naar wc en hopen dat die ook in de buurt is.

De laatste week heb ik er heel veel last van en gelukkig is er altijd een wc in de buurt als dat gebeurd.
Het is gewoon echt heel vervelend als met iets bezig bent of je zit in gezelschap van andere mensen.
Ik heb het voornamelijk in de ochtend als ik net wakker ben of als ik net op het punt sta om van huis af te gaan. Ik vind dit heel erg vervelend en toch zeker als ik op het punt sta om van huis af te gaan.
Want vooral als er al gebeld is dat de kranten onderweg zijn, want ik wil er wel zijn als de kranten afgeleverd worden op het uitdeelpunt.
Vaak begint de chauffeur die de kranten komt afleven nog een beetje te chagrijnen en te mopperen.
De chauffeur is niet zo'n hele makkelijke persoon, want hij baalt ervan als hij de kranten alleen uit moet laden. Nou maak ik me er niet zo druk om, maar toch vind ik het vervelend.

Ook overdag kan ik ineens last krijgen van plotselinge aandrang en dat vind ik dan ook heel erg vervelend, want ik ben dan soms met de man van m'n moeder ergens mee bezig en dan voel ik me soms al weer schuldig omdat ik hem dan ineens alleen moet laten en dat hij dan alleen verder moet.
Nu weet ik wel dat hij het niet erg vind, maar ik vind het zelf gewoon niet leuk.

Als ik plotseling aandrang krijg, dan moet ik echt heel snel bij een wc zijn en anders heb ik echt een ongelukkige situatie waarin dan in terecht kom.
Meestal red ik de wc net op tijd en dan is er gelukkig ook niets aan de hand.
Het is ook al gebeurd dat ik door de plotselinge aandrang heel snel naar de wc toe ren en dan voordat ik m'n broek nog maar heb laten zaken, dat het dan al eruit komt zetten en dan heb ik echt een hele grote troep in m'n broek zitten en gelukkig is dat bij mij alleen nog maar thuis gebeurd.
Zelfs als het thuis gebeurd, voel ik me heel erg beschaamd en genant naar de mensen die dan thuis zijn.
Ik weet ook wel dat ze er begrip voor hebben, maar het blijft toch ongemakkelijk zo'n situatie.
Gelukkig gaat het vaak net op tijd goed en heb ik die genante situaties niet vaak.

Ik heb op het moment zo'n last van plotselinge aandrang door de situatie waarin ik nu zit en daardoor is mijn buik ook behoorlijk van slag af.
Pijn is niet fijn, maar in dit geval zou ik liever alleen maar pijn willen hebben, omdat ik bang ben dat ik plotselinge aandrang krijg als ik niet thuis ben. Nu mijn moeder in het ziekenhuis ligt, is het gewoon wat drukker voor mij en moet ik dus ook vaker de deur uit.
Ik moet er ook niet aan denken dat het gebeurd als ik boodschappen aan doen ben, want in de supermarkt heb je niet zo snel een een wc bij de hand en is de schaamte des te groter met al die mensen  die in een supermarkt lopen.
Als ze hier nu eens iets op zou kunnen vinden, dan ben je van dit in ieder geval af en hoef je je ook niet zo'n zorgen te maken dat het gebeurd buitens huis.
Vaak bij een plotselinge aandrang, is het bij mij vaak zo dat de ontlasting meer stinkt dan anders en als je dan met een vieze broek over straat heen moet en dan die lucht die je om je heen draag. Brrrr ik zou er niet aan moeten denken en daarom hoop ik dat het alleen maar thuis gebeurd.

Ik kan alleen maar hopen dat mensen in je omgeving hier een beetje begrip voor hebben en dat je er echt niks aan kunt doen en dat je je er niet zo prettig onder voelt.
Ik hoop ook echt dat mensen met PDS niet in die vervelende en hachelijk situaties terecht komen en de mensen die er vaker last van hebben, dat ik die op deze manier een hart onder de riem wil steken.